Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Κατι χριστουγεννιατικο

Οριστε μια λιστα με πραγματα που εγιναν το 2011 και δεν θα ξεχασω. (Οχι οτι σας νοιαζει :Ρ)
  • Τα γεννητουρια.
  • Το διαβασμα.
  • Το θανατο.
  • Το αιμα.
  • Τον πονο.
  • Το αγχος.
  • Ο χαμενος ερωτας.
  • Η μοναξια.
  • Οι συναυλιες.
  • Τα παρτυ.
  • Το Deathrock Greece.
  • Τα ποτα.
  • Οι απιστευτοι ανθρωποι που γνωρισα και γνωριζω.
  • Η εκπομπη.
  • Τα Dj set.
  • Το μεξικανικο σουβλακι.
  • Η αποτυχια.
  • Το Αλεξανδρινο.
  • Οι 13th Moon.
  • Το πρωτο μου ταττουαζ.
  • Το πεμπτο ταττουαζ.
  • Το ποσο ωριμασα.
  • Οι αλλαγες στα μαλλια μου.
  • Ο καναπες στο Γκυζι.
  • Η Μαρια απο το dirty fox.
  • Τα creepers.
  • Το θεατρο.
  • Το απαισιο καλοκαιρι.
  • Να χορευω mary and the boy στο closer με τον Νικο.
  • Ο χορος που μισουσα και που λατρεψα.
  • Το 040 και ο ηλεκτρικος.
  • Οι πρωινοι καφεδες στο underground με τον Κωστα.
  • Το 17,4 στην λογοτεχνια.
  • Τον κ. Αντωνη.
  • Τα βιβλια.
  • Το σπιτι του Μανου με τον Κωσταντη.
  • Η πλατεια Εξαρχειων τα ξημερωματα.
Αυτα ειναι μερικα πραγματα που θα θυμαμαι (ή που θελω να θυμαμαι) απο το 2011.
Ενας απαισιος χρονος. Ενας χρονος που με πονεσε πολυ. Αν κι απο ολο αυτο κατι καλο βγηκε/θα βγει.
Εμαθα πως η ζωη δεν ειναι χαλαρη και ευκολη. Πρεπει να παλεψεις για να αποκτησεις αυτα που θες.
Μπορει να πηρα ξαφνικα πολλα καθηκοντα, αλλα οτι γινεται γινεται για καποιο λογο. 

Οπως ολα τα καλα τελειωνουν ετσι τελειωνουν και τα κακα.
Καλη χρονια να εχουμε με υγεια πανω απ ολα.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Περι ορεξεως..πορτοκαλαδα

Δεν ξερω πως να το αρχισω..
Οταν εισαι μεσα σε ενα βαγονι σκεφτεσαι πολλα.
Σκεφτεσαι για τον ερωτα, για τη μοναξια, για ολους τους υπεροχους και μη ανθρωπους.

Μεσα σε αυτο το βαγονι λοιπον, καθως τα ματια μου βαραιναν και εκλειναν διαφορα πραγματα περναγανε απο το μυαλο μου.
Υπαρχουν ανθρωποι που ειναι μονοι τους, αλλα οχι επειδη το διαλεξαν.
Ειναι προορισμενοι να ειναι μονοι τους.
Χωρις "το αλλο τους μισο" οπως το αποκαλουνε πολλοι η οπως το λεω εγω "το μισο πορτοκαλι"
(βλεπε εδω )(και εδω)
Χωρις τον ανθρωπο τους με δυο λογια.
Και απορω με τη δυναμη τους. Ενταξει οκ δεν ειναι το παν μια σχεση στη ζωη μας, αλλα ειναι ενας πολυ σημαντικος τομεας. Ωστοσο ειναι υπεροχο δυο ανθρωποι να ταιριαζουν τοσο που να βλεπουν στα ματια του αλλου το μισο πορτοκαλι τους (παραβλεποντας τα κουκουτσια, γιατι ο ερωτας ειναι τυφλος οπως λενε)

Φαντασου  να εχεις ζησει μια ζωη μεσα στη μοναξια. Να εχεις φτασει 50 λογου χαρη και να μην εχεις βρει ακομα αυτον τον μοναδικο ανθρωπο στη ζωη σου.

Απο την αλλη αλλοι ειναι μονοι περιστασιακα. Μια ειναι μια δεν ειναι. Το οτι αυτοι οι ανθρωποι εχουν αυτα τα σκαμπανεβασματα, λογικα παντα, σημαινει οτι δεν βρισκουν αυτο που ψαχνουν. Μπορει εσυ να τους βλεπεις με διαφορα ατομα ανα διαστηματα και να εχεις σχηματισει μια λαθος εικονα για αυτους, αλλα μπορει αυτοι οι ανθρωποι να αισθανονται τοσο μονοι επειδη δε βρισκουν αυτο που θελουν.
Ειτε ψαχνουν καποιον που θα τους αναπληρωσει το κενο που τους αφησε ενα αλλο προσωπο ειτε δεν εχουν βρει ακομα το μοναδικο.

Το κακο βρε παιδια ομως ειναι οτι ο κοσμος πια εχει παψει να εμπιστευεται ο ενας τον αλλον, δεν ανοιγεται ευκολα και ειναι υπερβολικα καχυποπτος.
Πως να βρεις μετα το πορτοκαλι αν απο τα κομπλεξ που του εχουν δημιουργηθει και απο τη συμπεριφορα που εχει εκλαβει απο αλλους εχει καντησει κι αυτο αποτομο και καθολου προσιτο στον κοσμο.

Να εχετε ολοι καλες γιορτες με η χωρις πορτοκαλια (εγω επειδη δεν εχω τα στιβω και τα κανω χυμο).
Μη σταματησεις ποτε να πιιστευεις στους ανθρωπους.
Μερικες φορες σε εκπλησσουν πολυ ευχαριστα.


Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Αυτο που ειδα ξυπνησε μια μεγαλη καμπανα μεσα μου που κοιμοταν ελαφρια.
Ηταν ενα δυνατο χτυπημα, το οποιο με εκανε να ταρακουνηθω.
Με εκανε να καταλαβω οτι πλεον το "εγω και αυτοι" ειχε γινει "εμεις".
Ετσι λοιπον οπως με πηρανε απο το χερι και μου εδειξαν τον κοσμο και την πραγματικη ζωη
ετσι κι εγω με τη σειρα μου πρεπει να φανω ανταξια των προσδοκιων τους.
Να το κρατησω ζωντανο, που λενε.
Αναρωτιεμαι αν αισθανονται αυτο που αισθανομαι.
Πρεπει να βαλω το μυαλο να σκεφτει και την φαντασια να οργιασει.
Να δωσω τον καλυτερο εαυτο μου ετσι ωστε να σταματησει ολο αυτο πρωτου γινει χειροτερο.
Δε θελω να χαλασει. Ειναι τοσο ομορφο. Τοσο ξεχωριστο.
Πρεπει να βιαστω.


Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Spotkajmy się pod koniec sierpnia

Ειναι μια απο εκεινες τις μερες που ξυπνας ασχημα.
Που ανοιγεις τα ματια σου και ενα αισθημα απαισιοδοξιας και στενοχωριας σε γεμιζει.

Αρχιζεις και φερνεις στη μνημη σου εκεινο το προσωπο που δε θα σε κοιταξει ποτε οπως σε κοιταγε.
Που δε θα εχεις ποτε ξανα.
Και τα δακρυα ερχονται παλι.

Το ξερω εχει περασει καιρος, αλλα δε γινεται.
Προσπαθησα να το αφησω πισω, προσπαθησα δυο φορες.
Αλλα τιποτα.
Δεν ξερω αν εχω αλλο κουραγιο.
Δεν ξερω αν μπορω να ταξιδεψω σε ολο τον κοσμο για να σε βρω

Θελω να προχωρησω. Μα δεν ειναι ευκολο.
Θελω κατι ηρεμο και ταυτοχρονα δυνατο.
Σημασια ομως δεν εχει τι θελω εγω. Λιγοι με καταλαβαινουν και σε λιγους ειμαι αρεστη.
Ελαχιστοι μην πω.

Αν και εχω κατι στο μυαλο μου αλλα δεν τολμω να το ξεστομισω.

Υ.Γ. Θα σε συναντησω στο τελος του Αυγουστου οπως λενε και οι Κomety.  Να ζησει η Πολωνια!!



Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

ξεχασα

Σημερα καθως ημουν στην κουζινα επεσε το ματι μου στο ημερολογιο.
14/12/11
Συνειδητοποιησα οτι αυριο ειναι η γιορτη μου, ασημαντο για εσας σημαντικο για μενα.
Τοσα χρονια εκανα την αντιστροφη μετρηση και για την γιορτη μου και για τα γενεθλια μου ενα μηνα πριν.
Και τωρα ξεχασα την γιορτη μου.
Την ξεχασα.
Την ξεχασα κι ας ρωτησα το μεσημερι εκεινον τον τυπα ποσο του μηνα εχουμε.
Και παρα λιγο να βαλω τα κλαμματα γιατι ρε φιλε.
Ξεχασα τη γιορτη μου.




Με τοσα προβληματα που μυαλο.

Ακομη μια φορα.

Νιωθω παλι τον κοσμο μου να καταρρεει.
Οποια προσπαθεια κι αν γινεται διαλυεται.

Ειναι σαν να προσπαθεις να φτιαξεις εναν πυργο στην αμμο και
ξαφνου να ερχονται και να στον γκρεμισουν πριν καλα καλα τον τελειωσεις.

Αβοηθητη.
Μονη.

Κανεις δεν μπορει να βοηθησει.
Σε οποιον μιλαω απλα με ακουει.
Και εγω καταληγω να αραδιαζω ενα σωρο λεξεις σε μια λευκη σελιδα.

Λεξεις που μπορει να τις διαβασει καποιος αλλα να μην καταλαβει.

Δεν ξερω τι να κανω για να σταματησει ολο αυτο.
Δεν αντεχω να βλεπω ολες τις προσπαθειες πεταμενες στα σκουπιδια.

Και η ψυχολογια μου σαν ερπετο να σερνεται στο πατωμα.
Να ζηταει σαν ζητιανος βοηθεια για να σηκωθει.
Και να βρισκει καταφυγιο σε κατι υπογεια μπαρ με ποτο που θα την κανει να ξεχασει, και τσιγαρο που θα την αρρωστησει ακομα πιο πολυ.

Σαν να βρισκεσαι για παντα στην παγωνια και να σου ερχεται μια ηλιαχτιδα φωτος
στο προσωπο.
Και εσυ να χαιρεσαι γιατι βρισκεσαι στη ζεστασια.
Αλλα οχι για πολυ, γιατι το επομενο συννεφο δεν αργει.
Και εσυ ξαναβρισκεσαι στην παγωνια.

Μονη και αβοηθητη.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

The room

Και μεσα σε μερικα δευτερα αποκοιμηθηκα.
Η ωραια εκεινη τιγρε κουβερτα ηταν οτι πρεπει μετα απο τοσες ωρες στο κρυο.
Περιπλανηθηκαμε για αρκετη ωρα μη ξεροντας τι να κανουμε και τελικα καταληξαμε σπιτι.

Εγω και εκεινοι.
Με μια ταινια για παρεα και μια μασκα αλογου.

Να χορευουν και εγω να γελαω.
Να σκεφτομαι το πως θα γυρισω σπιτι και να κουραζομαι.

Καθως εβλεπα την ταινια τα ματια μου κλεινανε, δεν μπορουσα να συγκεντρωθω.
Και χωρις να πω καμια λεξη κοιμηθηκα.
Και μολις ξυπνησα ελειπαν ολοι.
Και το αλογο μαζι.

Αλλα ηταν ωραια.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

One day i will get revenge

                         !!!ΠΡΟΣΟΧΗ!!!


Το παρακατω κειμενο γραφτηκε πανω σε στιγμη απελπισιας και νευρων.
Ευχαριστω-Συγνωμη.

Καθυστερημενοι ανθρωποι. Νοιαζονται μονο για τα λεφτα και για το πως θα εχουν ακομα πιο πολλα κι ας ειναι με το ενα ποδι στον ταφο-και με το δευτερο.
Μολις μυριστουν χρημα αλλαζουν ολα οσα εχουν πει και ολη την κοσμοθεωρια τους (αν εχουν βεβαια).

ΨΕΜΜΑΤΑ
Ψεμματα για να σε ταραξουν, για να σε κανουν να απελπιστεις και ναι το καταφερνουν.
Ψεμματα για να σε σπασουν να σε ριξουν κατω στο μηδεν.

Ξερεις τι λενε;;
Οποιος γελαει καλυτερα, γελαει τελευταιος.
Και μπορει να μην το πιστευω αυτη τη στιγμη γιατι ειμαι αναστατωμενη, αλλα θα δειτε τι εχετε να παθετε.

Δεν αργει ο καιρος που θα μετανιωσετε για ολον αυτον τον ψυχολογικο πολεμο που ασκειτε σε τιμιους ανθρωπους. Που δινουν τα παντα σε αυτους που το αξιζουν.
Θα μετανιωσετε την ωρα και την στιγμη που ξεκινησατε αυτον τον πολεμο.

Γιατι αυτοι που θεωρειτε αγαπημενους σας, που στο ονομα τους μας εξαπατατε, ειναι πανω και σας βλεπουνε. Θα τιμωρηθειτε με τον χειροτερο τροπο.

Υποσχομαι στα αληθεια στο Θεο οτι θα κανω τα παντα για να σας κερδισω.
Θα κανω τα παντα για να μετανιωσετε, για να ζητησετε γονατιστα συγνωμη.
Μονο που εμεις δε θα ειμαστε εδω για να την δεχτουμε.
Μακρια απο εσας θα ειμαστε. Ελευθερωμενοι.


Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

How does it feel now to watch it burn?

Θα ηθελα να ακουω τη φωνη σου οταν ξυπναω. Θα ηθελα να σε βλεπω και να μου λες "Καλημερα".
Μια τοσο απλη λεξη που θα της εδινες νοημα μονο εσυ.
Ενα χαμογελο.
Η λαμψη των ματιων σου.
Μια αγκαλια σου μονο. Να νιωθω τα χερια σου γυρω μου, να με τυλιγουν.

Να με φιλας και να μην φτανει.
Να καθομαστε στο κρεβατι και να ακουμε μουσικη αγκαλια.
Να κοιταω το προσωπο σου ετσι οπως το κοιταω παντα και εσυ το δικο μου σαν να ειμαι η μοναδικη αγαπη σου.

Να αγαπιομαστε σαν να μην εχουμε ξανα αγαπηθει ποτε.

Οταν κλαις να σε κραταω γερα για να μην νιωθεις μονος.
Να μην σε πληγωνει κανεις και τιποτα.

Λογια μιας τρελης. Μιας πληγωμενης καρδιας.
Στιγμες ενος τελειωμενου ερωτα. Τελειωμενου πριν καν ξεκινησει.

Χαμενοι ερωτες και αγαπες.
Πεταμενα ολα σε εναν καδο, χωρις την προοπτικη ανακυκλωσης.
Πραγματα χαμενα πριν καν φτιαχτουν

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Θελω να ειμαι αερας.

Ειμαι ενας παρατηρητης. Παρατηρω τον κοσμο και τις κινησεις του, τις επιλογες του και την πορεια της ζωης του. Μπορω να βλεπω κοσμο να πηγαινοερχεται στον δρομο και να παρατηρω τα βηματα του, τις εκφρασεις του και να καταλαβαινω πραγματα για αυτον.
Ναι λοιπον ειμαι ενας παρατηρητης που του αρεσει αυτο που κανει.
Δεν παρατηρω μονο ανθρωπους. Καθε τι αψυχο-εμψυχο αντικειμενο σε αυτον τον πλανητη πρεπει να παρατηρειται απο καποιον. -Λιγο μπερδεμενο ακουστηκε αυτο μεσα μου οπου εκεινη η φωνη διαβαζει τις λεξεις μια μια.- Ολα αξιζουν την προσοχη μας.
-Οι τελευταιες δυο μερες ειναι υπεροχες. Υπεροχες με τον δικο μου τροπο.
Ξεκαθαρισα τι θα κανω στη ζωη μου, και φροντισα να το δειξω και στους γυρω μου.
Τωρα νιωθω αναλαφρη, ηρεμη.-
Σκεφτομουν εξω καθως χαιδευα εκεινο το σκυλι οτι δινω στους αλλους αυτο που θα ηθελα να δωσουν σε εμενα.
Δεν ξερω κατα ποσο ειναι ορθο αυτο.
Οταν δινω κατι δεν περιμενω να παρω και κατι, απλα συνειδητοποιησα οτι δινω αυτο που θα ηθελα να   μου δινουν.
Αλλα ισχυει το ιδιο και στα ασχημα συναισθηματα που εχω δωσει;
Βεβαιως, μπορει να μην το σκεφτεσαι εκεινη την στιγμη αλλα αν βαλεις τα γεγονοτα σε μια σειρα, σου εχουν δωσει οντως αυτο που ειχες δωσει και το αντιθετο. Μπορει οχι στο ιδιο ατομο αλλα δε σ' αφηνει ετσι.
Ποιος ειπε ομως οτι αυτο ειναι και ασχημο;
Μαθαινεις μεσα απο αυτο. Δηλαδη εγω μαθαινω γιατι μιλαμε για τον εαυτο μου.
Δεν ξερω αν σκεφτεται κανεις αλλος ετσι.
Και σε καμια περιπτωση δεν ανακατευω μεσα σε αυτην την αναρτηση το καρμα.

Μ αρεσει να σας κοιταω, να επικοινωνω με εσας χωρις να επικοινωνειτε εσεις με εμενα.
Περιεργο ε;;

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Help

Και να που εφτασε η μεγαλη μερα αυριο.
Απλα θελω να πανε ολα καλα. Απλα.
Δε ζηταω πολλα. Απλα να μη γινει κατι στραβο.
Θελω γινει το δικαιο και οχι το αδικο.

Εσυ που βλεπεις απο πανω δωσε λιγη βοηθεια σε εμας.
Σε εμας που τοσα εχουμε περασει και περναμε καθημερινα.
Και εσεις οι τρεις, σας ικετευω καντε κατι.

Αν μου τον παρουν εσβησα και εγω και η οικογενεια μου.
Το μονο που θελω ειναι να συνεχιστει η ζωη οπως τωρα..
Να μην τον παρουν.

Σε παρακαλω.
Σε παρακαλω.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Some people always gonna break my heart

Καποιοι ανθρωποι δε θα σταματανε να σε πληγωνουνε ακομα κι αν δεν το ξερουν.
Μπορει να μη σου μιλανε και να σε πληγωνουνε.
Μπορει να μην σου εχουν κανει κακο αλλα να σε πονανε.
Καποιοι ανθρωποι δε θα σταματησουν να το κανουν αθελα τους ποτε.

Κι αυτους τους ανθρωπους ειναι που θα αγαπησεις πιο πολυ και με παθος.
Αυτοι ειναι που θα μεινουν χαραγμενοι στο μυαλο σου, στην καρδια σου και στο σωμα σου.
Αυτους θα αναζητας σε αλλων τα προσωπα και δε θα βρισκεις ποτε, γιατι ειναι μοναδικοι.
Και μολις τους βλεπεις να γεννιεται μια σπιθα μεσα σου ξανα. Σαν να τους γνωρισες εκεινη τη στιγμη.
Ειτε φιλοι ειτε ερωτες.

Θα εφτανες και στο θανατο για αυτους.
Χαμογελαστε αυτο ειναι καλο.
Ειναι καλο που καποιοι νιωθουν, που καποιοι θα εφταναν στα ακρα
ενω εσεις μενετε απαθεστατοι στους καναπεδες και νομιζετε οτι αγαπατε
οτι εχετε βρει τον ερωτα.

Οταν αρχισα αυτο εδω ημουν νευριασμενη με την απαθεια σας.
Μισος που ξεκινησε με αγαπη και συνεχιζεται παραλληλα με το πρωτο.
Τωρα αδιαφορη μεχρι να με ξαναχτυπησετε.

Το ξερω οτι θα γινεται παντα αυτο.
Eγω παντως ζω και αισθανομαι και χαιρομαι για αυτο:)

(το κειμενο δεν απευθυνεται σε κανεναν, για να μην εχουμε παρεξηγησεις:) )

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Nowhere to run

Βγηκα μολις απο το μπανιο. Ενα μπανιο οταν εισαι αρρωστος σου κανει καλο.
Ηπια ενα κοκτεηλ χαπιων για να μην γινω ακομα πιο χαλια. Κοντρεξ για το μπουκομα, αντιβιωση για τις αμυγδαλες που δε θυμαμαι πως λεγεται και βιταμινη σε.

Παλι νεα αρτηση με σκορπιες σκεψεις.

Οταν κανω μπανιο θελω καυτο νερο, πολυ καυτο. Τα μαλλια να λουζονται με χλυαρο ομως.
Ετσι σκεφτομουν σημερα οτι το τραγουδι "some like it hot" για μενα σημαινει οτι μ αρεσει πολυ καυτο το νερο, χωρις να εχουν καμια σχεση οι στιχοι βεβαια. Αλλα δεν νομιζω οτι σημαινει αυτο.
Πιθανοτητα να μιλαει γι σεξ.

Η γνωμη μου για το σεξ εχει αλλαξει εδω και 4,5 μηνες. Δεν ειναι σε καμια περιπτωση ιδια με αυτην που ειχα πριν ενα-εναμιση χρονο. Δε θελω να επεκταθω περισσοτερο πανω σε αυτο το θεμα ομως.

Ειχα να βγω απο το σπιτι 3 μερες. Απο τη μια καλο γιατι πρεπει να αναρωσω απ την αλλη κακο γιατι σαπισα, κουραστηκα.

Α! Ξεχασα. Εκανα το νεο μου τατουαζ. Ειναι πολυ ομορφο, δεν εχει πριστει καθολου και ειμαι γενικα χαρουμενη. Δε θα γεμισω βεβαια.
Ειχα καιρο να γραψω και ηθελα να το κανω. Πλεον ειναι τελειως φαση ημερολογιο αυτο το blog. Κριμα.

Εχασα και τη μπαλα με τη πολιτικη πανω που ειχα καταλαβει τι παιζει. Οπως μου ειπε εκεινος ο αξιολατρευτος ταξιτζης "μην ασχολεισαι παιδι μου το παιχνιδι ειναι βρωμικο και γραμμενο, η Ελλαδα παντα ψωροκωσταινα ηταν".

Ολα αυτα υπο την υποκρουση των iamx που παρεμπιπτοντως πρεπει να φτιαξω και τις φωτογραφιες τους απο το live, νωρις το θυμηθηκα.
11/11/11 ε; Καλο!

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

χαρηκα

Το αγχος μιας βδομαδας εφυγε με μιας μολις ειδα το αποτελεσμα του κοπου μας.
Ενα παρτυ με την καταλληλη διακοσμιση που φτιαξαμε, ενα παρτυ με πολυ κοσμο, με ωραιες μουσικες, με πολλες μουσικες, με πολυ χορο, με διασκεδαση, με χαμογελα.

Μπορω να συνεχισω για ωρες να λεω για το παρτυ.

Ακομα δεν μπορω να πιστεψω τι εγινε.
Με εξαιρεση ενα διαστημα που ημουν κουρασμενη ηταν ολα αψογα.

Χαρηκα πολυ. Χαρηκα με αυτο που εβλεπα.
Χαρηκα με την εμπιστοσυνη που μου εχουν καποια ατομα και που πιστευουν σε εμενα.
Που με συμπαθουν ετσι οπως ειμαι, με τα καλα και τα κακα μου.
Και η γλυκεια αυτη εξαντληση που νιωθω δε με ενοχλει καθολου.

ευχαριστω:)

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Αδικο

Ειναι αδικο!
Να προσφερεις στους αλλους τα παντα και τελικα να παιρνεις απ' τα τρια το μακρυτερο.
Δε μιλαω για σχεσεις. Μιλαω για φιλιες. Μιλαω για απλα καθημερινα ασημαντα πραματα απο κοντινα σου ατομα που δεν σε σκοτωνουν αλλα σε θυμωνουν λιγουλακι κανοντας σε να τα απομνημονευεις.

Οταν εχω μια δουλεια να κανω εξαφανιζονται ολοι και δε με βοηθαει κανεις, ουτε με το να σου κανουν παρεα.
Οταν ολοι εχουν δουλειες γινομαι πεντακοσια κομματακια να ερθω μαζι σας να σας βοηθησω να σας κρατησω παρεα.
Κι ολα αυτα για να γυρισετε να μου πειτε δεκα λεπτα πριν σας δω "ρε δε γινεται εχω γιατρο", "ρε δε γινεται ψωφησε η γατα μου".
Ναι φιλε μου "πρωτα-κανονιζουμε-και-δεκα-λεπτα-πριν-συναντηθουμε-το-ακυρωνω" εισαι πολυ ενταξει απεναντι μου.

Αμα ερθει καποτε καιρος που κ εγω σας γραφω στα παπαρια μου που κι εγω νοιαζομαι μονο για την παρτη μου μη σας κακοφανει.
Γιατι οταν καποιος ειναι ενταξει απεναντι σου δεν τον κρεμας τελευταια στιγμη 10 φορες.

Εντελει ανεβηκα μονη μου κεντρο να παρω βαφες για τα μαλλια μου και διαφορα πραματα για το παρτυ το Σαββατο.
Δεν καταφερα να παρω τη στολη μου βεβαια, αλλα θα παω την Πεμπτη.
Εφτιαξα το pc κατα καποιο τροπο και το κινητο.
Μενει η φωτογραφικη.

Κριμα και η μερα μου ξεκινησε καλα.

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

When i see you

"
I'm watching the surf fall
I'm wishing you near me
There's oceans between us
I'm packing my lifebelt

When I see you
I fall helplessly in love
When I see you
I drown slowly under waves of love

I'm tearing my heart out
I'll give it to you
There's mountains between us
I'm thinking of calling

When I see you
I fall helplessly in love
When I see you
I drown slowly under waves of love

I'm climbing a mountain
I'm swimming an ocean
I'm dying to see you
You're killing me slowly

When I see you
I fall helplessly in love
When I see you
I drown slowly under waves of love

I'm climbing
I'm falling
I'm swimming
I'm drowning drowning drowning"


Ποσο υπεροχο κομματι.
Ολα οσα νιωθω για σενα, μεσα σε ενα τραγουδι.
Υπαρχουν συγκεκριμενα τραγουδια που θυμιζουν εσενα.
Θα κανω μια λιστα σε επομενο ποστ.

Για παντα δικια σου.
Ε.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Μακαρι

Αχ παππουλη μου.
Μου λειπεις τοσο πολυ.
Σαν χτες μου φαινεται που κατεβαινα κατω μικρη.
Ολο χαρα με ενα πλατη χαμογελο κατεβαινα τα πρωτα εξι μαρμαρινα σκαλια και επειτα τις δυο σιδερενιες σκαλες που οδηγουσαν στο πισω αυτο ατιμο μπαλκονι της θειας μου και την αυλη οπου ησασταν εσεις.
Ο παππους και η γιαγια.

Η γιαγια ηταν καλα, δεν τα ειχε χασει.
Κι εσυ παππου ζουσες.

Εμπαινα γρηγορα απο την τζαμαρια που μονος σου ειχες γραψει με πορτοκαλι μπογια Stop, με το S αναποδα για να μην κουτουλαμε.
Ανοιγα την δευτερη πορτα και κατεβαινα το μικρο σκαλακι.
Εκει ησασταν εσεις και βλεπατε τηλεοραση-η γιαγια στον καναπε και εσυ στην πολυθρονα, στη δικια σου πολυθρονα.
Και εκεινη τη στιγμη που εμπαινα σε ακουγα να λες "Καλως τον πασα μου" και τη γιαγια να λεει "Ελα πουλακι μου".

Εγω αμεσως ζηταγα να κανουμε το συνηθισμενο. Να πιουμε τσαι και να φαμε φρυγανιες με τυρι που νοομιζω ηταν φιλαδελφια. Και οι τρεις στο τραπεζι πισω απο την πολυθρονα καθομασταν στις ξυλινες καρεκλες.
Μετα ή πηγαινα πανω στο σπιτι της θειας μου και μετα στο δικο μου ή κατεβαινε η μαμα μου με τη Δεσποινα και τη θεια μου. Και μιλαγαμε.

Μακαρι να ηταν ακομα οπως παλια παππου. Κι ας μου φωναζες καθε φορα "Βαλε τις κοιλιες σου μεσα" οταν δεν ημουν καλα ντυμενη. Κι ας φωναζε η θεια την μαμα να μας παρει πανω γιατι καναμε φασαρια με τη Δεσποινα οταν επαιζε χαρτια με τη θεια την Ελσα και ελεγε "ιτς βαρεθηκα ιτς κουραστηκα".
Μακαρι η γιαγια να συνεχιζε να λεει "Καλως το πουλακι μου" και οχι "Τον αντρα σου δεν θα τον αφησεις πεινασμενο" οταν της μαγειρευω επειδη εκεινη δεν τα καταφερνει καλα.

Μακαρι να γυριζατε πισω, μακαρι να γυριζες παππου.



Κι εγω σε αυτην την κολαση που ζω μονη μου περιπλανιεμαι

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Σκεψεις

Και να η πρωτη χαρωπη αναρτηση μετα απο τοσο καιρο.
Βασικα δεν ξερω αν ειναι χαρωπη ή λιγοτερο λυπηρη.
Anyway.

Αν και αρρωστη εχω κεφια(?)

Τωρα τελευταια ειχα γινει λιγο περιεργη σε ολα τα θεματα.
Ε καιρος δεν ειναι να επανελθω;;
Ε ενταξει δεν νιωθω και 100 εγω αλλα τι να κανουμε.

Σημερα εκανα μια διακοπη μιας μερας απο τη διατροφη για ενιωθα απαισια εξαιτιας της ιωσης και εφαγα γαλακτομπουρεκο και ενιωσα απιστευτα:Ρ
Μαζι με την ιωση εχω κατι σαν αλλεργια και τωρα που το ξανασκεφτομαι θελω να ξανακανω μπανιο.

Εκνευριστηκα που δεν πηγα συνθετικους σημερα, αλλα θα παω αυριο velvet condom. Βασικα αυτος ειναι  στοχος, αν θα γινει πραγματικοτητα ειναι σε αλλων τα χερια.
Θα παρω και το κολιεδακι απο το ερινιες και εχω φτιαχτει.

Ηθελα να παω για φαγητο στον Σπυρο αλλα ειναι κριμα να τον κολλησω ενω εχει να παει Βερολινο την αλλη βδομαδα.

Το μονο που θα ηθελα τωρα ειναι μερικα λεφτα να παω να ψωνισω κανα χειμωνιατικο ρουχο να νιωσω λιγη αυτοπεποιθηση. Αντι αυτου αρχισα να φτιαχνω το σακακι μου, του εβαλα κονκαρδες και ενα ραφτο. Το μονο που μου μενει ειναι να αποφασισω αν θα βγαλω τις βατες ή οχι.
Μια μου φαινονται γαματες μια γελοιες.

Αντε να δουμε αν θα παμε Θεσ/νικη τελικα. Θελω τοσο πολυ να πω την αληθεια.
Χτες κανονισαμε να παμε και Γιαννενα με τα παιδια μετα τα Χριστουγεννα και εχω την αισθηση οτι θα ειναι γαματα. Χιονι τα παιδια και ποτο ποτο ποτο ποτο και χορος:D
Επισης θελω να καταφερει να ανεβει ο Νικος απο Κρητη να τον φιλοξενησω να παμε μαζι στα "Καμαρια" μας και στους Phoenix catscratch.

Να γινει και το χαλοουιν παρτυ να αρχισει και το ζομπι ντανς να χαρουμε λιγο ρε γαμω το.
Ειμαι αισιοδοξη η αληθεια ειναι.

Υ.Γ Ενα μην πω και για το διαβασμα;; Αν και βαριεμαι αισχρα τα καταφερνω, τι να κανουμε τα αγαθα μετα κοποις κτωνται.

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

Τι θα κανεις την Παρασκευη? Τιποτα δεν εχει μεσα!!

Ειναι τοσο σπαστικο να χαλαει αυτο που κανονιζεις.
Ειδικα απο μαλακιες αλλων.

Σοβαρα τωρα ημουν καμια βδομαδα μεσα στη χαρα γιατι θα εβλεπα the boy και την πεμπτη και την παρασκευη plus τους συνθετικους που μ αρεσουν αρκετα και δεν κανουν κ πολλα live.
Ειχα κανονισει με ποιον θα παω, πως θα παω, ποσα λεφτα θα ξοδεψω.
Και ξαφνικα ενα ωραιο μεσημερι βλεπω πως αυτες τις συγκεκριμενες μερες εχουν απεργια ΤΑ ΠΑΝΤΑ εκτος απο τα ταξι.

Ε αυτο ειναι που λενε μην κανονιζεις τιποτα γιατι δεν ξερεις τι θα σου συμβει.

Εγω φτερα δεν εχω αρα πετωντας δεν μπορω να παω, ταξι δεν μπορω να παρω γιατι δεν εχω 12 ευρω να παω και 18 να γυρισω γιατι δεν ειμαι τραπεζα να γενναω λεφτα και με τα ποδια σκεφτηκα να το κοψω (μεσω Πειραιως βεβαιως-βεβαιως) αλλα θα κανω ωρες. Αμαξι δεν εχω so τον πηρα τον πουλο.
Ρε γαμω το μου φανεται οτι τελικα ο Θεος δεν με παει και πολυ.

Και αυτοι οι ανθρωποι τι κανουν απεργιες λες και θα γινει τιποτα.
Μονο ο κοσμος ταλαιπωρειται και νευριαζει (και εγω εκλαψα απ τα νευρα μου).

Και τωρα θα μεινω μεσα την παρασκευη θα χασω και τους συνθετικους και θα εχω και νευρα:(:(:(
Και την επομενη που θα παιζουν παλι κατι θα γινει και θα τους χασω.

Υ.Γ Πρεπει να βαλω φτερα ή να παρω αμαξι δηλαδη διπλωμα
ΠΦΦΦΦΦΦΦ
$#%@#^&$%^&$%

orange

μισο πορτοκαλι:(

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Anathema 7/10/11

Γραφω αυτην την αναρτηση μια μερα μετα την συναυλια των Anathema.
Αυτο που εχω να πω ειναι οτι ηταν απο τις καλυτερες συναυλιες της χρονιας.

Μ αρεσε απιστευτα που αρχισαν με το φρεσκο cd We're Here Because We're Here . Ειναι τοσο ατμοσφαιρικο, ηρεμο και μαζι δυνατο. Δεν ξερω, οταν ξεκινησαν με επιασε μια ανατριχιλα που εφυγε οταν εφτασα σπιτι.
Επειτα επαιξαν τραγουδια απο παλιους τους δισκους, απο το A Natural Disaster, το Alternative 4 και απο το Judgement.
Οταν επαιξαν το One last goodbye ολο το Fuzz τραγουδαγε τοσο δυνατα. Ηταν υπεροχη στιγμη.
Προσωπικα συγκινηθηκα απιστευτα και δακρυσα.

I wish you could have stayed. Ενας στιχος με νοημα.
Με επιασε μια απιστευτη θλιψη, αλλα ημουν και ενθουσιασμενη.
Οταν οι στιχοι απο το A natural disaster μιλανε στην καρδια σου, οταν το ακους ζωντανα με αλλα 1000 ατομα, αλλαζει το ολο σκηνικο.
Δεν εισαι μονος σου στο pc σου, εισαι σε ενα χωρο με ενα αγαπημενο συγκροτημα και παρα πολλα ατομα. Το να βλεπω τις διαφορες εξφρασεις του κοσμου ηταν ωραιο.
Αγκαλιασμενα ζευγαρια να κοιτανε ο ενας τον αλλον, φιλοι διπλα διπλα να τραγουδανε, ανθρωποι μονοι τους με ζωγραφισμενη τη θλιψη στο προσωπο. Ολοι ηταν ζωντανοι, ολοι πραγματικοι.

Ετσι ενιωθα κι εγω. Ζωντανη με χιλιαδες συναισθηματα τριγυρω μου, αλλα με μια μονο σκεψη.
Εσενα.
Το μονο που ηθελα ηταν να ησουν κι εσυ εκει μαζι μου, αγκαλια.
Αλλα τι να κανουμε, εγω ανηκω στην κατηγορια με τους μονους ανθρωπους.

Ηταν μια θαυμασια συναυλια, σε εναν υπεροχο χορο, με μια καλη παρεα.
Εις το επανειδην γιατι σιγουρα θα ξαναερθουν:-)


Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Im all for you

Χαιρομαι που εισαι χαρουμενος.
Αυτο θελω, να περνας ομορφα καθε λεπτο της ζωης σου, χωρις προβληματα και στεναχωριες.
Προσευχομαι καθε νυχτα για σενα, ακομα και αν δεν σε ξαναεχω ποτε στη ζωη μου.


(Σημερα επιασα τα μαλλια μου ψηλα, οπως μου ελεγες.
"Σου ανοιγει το προσωπο"
Μαλλον εχεις δικιο.
Ενιωσα καλα.
Ημουν με ατομα που αγαπαω πολυ και μακαρι να κανουν κι αυτοι το ιδιο.)


Αν ειχα λιγο χρονο ακομα να σου δειξω πως νιωθω για σενα ισως να ηταν αλλιως, μπορει και οχι βασικα.
Απλα δεν προλαβα.
Δεν προλαβα.


Οι μερες που περνανε μακρια σου μου φαινονται αιωνες.
Χτες το συνειδητοποιησα.
Σαν να περασε ενας χρονος χωρις εσενα...


Και αυτος ο πονος δε θα φυγει ποτε..


"I could make you happy
Make your dreams come true
Nothing that I wouldn't do
Go to the ends
Of the Earth for you
To make you feel my love"





Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

I wanna tell you that i'm not sleeping

Μεσα σε ξενες αγκαλιες δεν αναζηταω να σε βρω, γιατι ξερω οτι δε θα εισαι εκει.
Στα ονειρα μου μονο μπορω να σε βρω. Στα ονειρα και στις μικρες καθημερινες στιγμες που σε βλεπω ενω διαβαζω.

Μεσα απο τα ματια μου μπορεις να δεις πως ειμαι. Μπορεις να καταλαβεις πως αισθανομαι.
Ειναι τα δακρυα καφτα και το παραπονο στο προσωπο μου ζωγραφισμενο.

Ολο μου το ειναι φευγει απο την καρδια μου και αποτυπωνεται σε αυτην εδω την εικονικη σελιδα.
Καθε που πατω ενα πληκτρο ενα "τακ" ακουγεται.
Ενα "τακ" που με ταραζει, που θελει να με κανει λυπημενη.

Τα ματια χαμηλωνω και προσπαθω να βρω τι λαθος εκανα και τι λαθος κανω.
Ξεροκαταπινω και συνεχιζω να γραφω ακουγοντας τα βηματα καποιου περαστικου να πλησιαζουν.
Εισαι μεσα σε καθε μου ανασα, καθε μια που φευγει σε θυμιζει.

Λεξεις σκορπιες, αισθηματα αραδιασμενα εδω κι εκει, προτασεις ασυνδετες μεταξυ τους.
Κι ομως αυτα ειμαι εγω. Ειναι αυτα που αισθανομαι.
Και τρομαζω στη σκεψη οτι τρελαινομαι.

Εισαι στ' αληθεια τοσο υπεροχος, τοσο αληθινος, τοσο ομορφος.
Που δεν μπορω να σε ξεχασω.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Paradise Circus

Δεν ξερω αν ισχυει, αλλα αισθανομαι τοσο χαμενη στη ζωη μου.
Τοσο λουζερ.
Εχω απλα αποτυχει σε ολα.
Και δε ξερω γιατι.
Ενω οι περισσοτεροι εχουν παει να γραφτουν στις σχολες τους, αυτοι που περασαν αλλου εχουν φτιαξει ηδη το σπιτι τους εγω θα δωσω για δευτερη φορα γιατι οι σχολες που επελεξα δεν επεσαν οσο επρεπε και δεν εγραψα και οσο ηθελα. Πραγμα που με ενοχλησε απιστευτα παρα πολυ, γιατι μου εχουν παει ολα στραβα και περιμενα μια σανιδα σωτηριας.
Πρεπει να το παρω αποφαση και γινω πιο δυνατη, να αποκτησω πειθαρχια και να σταματησω να κλαιω.
Να μην αφηνω τα δαιμονια να μπαινουν μεσα μου και να με τρωνε.
Να παρω αποφαση οτι δε ζειτε πια και οτι δε θα σας ξαναδω.
Πρεπει να κοψω το ιντερνετ.
Πρεπει να κανω ολα αυτα και ακομα παραπανω.
Αλλιως δε με βλεπω καλα, καθολου καλα.

Βλεω φωτογραφιες σας και μου φαινονται παραπονεμενα τα προσωπα σας.
Δεν ξερω τι σκατα παιζεται σε αυτη τη ζωη.
Δε ξερω για ποιο γαμημενο λογο γαμιεται ετσι η ζωη μου.
Οταν σκεφτομουνα καθως περπατουσα πριν 7 μηνες οτι δε θελει να πεθανει ο παππους μου το εννοουσα.
Και εσυ τον πηρες.
Και οχι μονο αυτον.

Και η μανα μου δεν με παει σε ψυχολογο.

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Scripta manent.

Αισθανομαι τοσο περιεργα.
Η αδερφη μου πηγε λυκειο.
Το λυκειο μας αν και δημοσιο ειναι καλυτερα και απο ιδιωτικο μη σου πω.
Αψογοι καθηγητες, με ελαχιστες εξαιρεσεις, νεο κτηριο με θεα στη θαλασσα, τεραστιο προαυλιο.
Οχι σαν κατι πειραματικα/κλουβες που εχω δει π.χ Ραλλιος, ή οπως και να το λενε.
Sorry κοριτσια (ειναι θηλεων) αλλα αυτο δεν ειναι σχολειο, και ενας οροφος δεν ειναι προαυλιο.
Το λυκειο μου λοιπον ειναι τελειο χωρις υπερβολες.
Φετος ομως απο οτι ακουσα αλλαξαν τα πραγματα.
Εφυγε η διευθυντρια, μια τοσο καλη και ακακη κυρια, και στη θεση της μπηκε ενας οχι κακος ανθρωπος αλλα δεν κανει ρε παιδι μου για διευθυντης.
Δεν υπαρχουν βιβλια, προβλημα σε ολα τα σχολεια απο οτι ακουγεται.
Πραγμα που με θλιβει.
Χωρις βιβλια πως θα διαβασεις; Χωρις τετραδια πως θα γραψεις;
Κανενα laptop και κανενα notebook δε μπορει να αντικαταστησει ενα κομματι χαρτι.
ΤΕΛΟΣ. 
Δε σηκωνω κουβεντα.
Καλη η τεχνολογια αλλα πρεπει να βαζουμε καποια ορια.
Δεν ξερω αν oι gadgetακιδες γουσταρουν τετοια φαση αλλα πραγματικα OXI.
Ποτε δεν ηταν σωστη η παιδεια στην Ελλαδα αλλα υπαρχουν και χωρες χωρις καθολου παιδεια.
Ε πλεον και εμεις ετσι θα γινουμε.
Οταν ακους να λενε " θα διαβαζεται ανα ομαδες γιατι δεν εχουμε βιβλια" τι μπορεις να πεις;
Ωραια θα παρει ο καθενας απο μια σελιδα ενος βιβλιου και μετα ενα απολυτηριο λυκειου και θα χαιρεστε που δεν διαβαζατε και που λουφαρατε και τελειωσατε στο αψε σβησε.
Δεν ξερω αν σε καποιους αρεσει αυτη η κατασταση αλλα προσωπικα μου εχει κατσει παρα πολυ βαρια.
Εμενα μου φαινεται οτι ειναι η αρχη του τελους.

Εσας;;;

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Φουξια

Δεν πινω πολυ πια. Το εχω κοψει το ποτο. Χτεςομως ασυναισθητα πηρα μαζι με την Ν. 4 μπουκαλια (του νερου) απο την καβα στα εξαρχεια.
Μου ειχε πει η Ειρηνη οτι εχει ωραιο κρασι και σε καλη τιμη, οποτε ειπα και εγω why not?
10:30 περιπου στη Μεσολογγιου με τα παιδια να συζηταμε και ταυτοχρονα χωρις να το παιρνω χαμπαρι να εχω πιει ενα μπουκαλακι μονη μου.
Διψουσα και το ηπια γρηγορα (λαθος 1) και με αδειο στομαχι-οσο και αν δεν το πιστευετε (λαθος 2)
Δεν περασε πολυ ωρα και ζαλιζομουν ελαφρα.
Ξερεις εκεινη η αισθηση της χαρας, βασικα της χαζοχαρουμενης χαρας που σε πιανει.
Ε μετα ηπια κ λιγο ακομα και ζαλιζομουν παρα πολυ.

Αποφασισα με την Ν. επειτα να παμε να φαμε κατι γιατι και οι δυο ειχαμε γινει ντεφια. 
Για να μην σας κουραζω με την αθλια περιγραφη μου κατσαμε σε κατι κουνιες και ψιλο-τρωγαμε βγαζοντας συναμα τα σωψυχα μας η μια στην αλλη.
Αρχισα εγω με τα δικα μου και εκεινη με τα δικα της.
Ηρθε ο Παναγιωτης και ο Οιωνας (δεν ξερω πως γραφεταια αλλα μου φαινεται ωραιο ετσι) να μας χαιρετησουν αλλα ημουν πολυ λιωμα και δε θυμαμαι τι ειπα.

Μετα πηρα το τραινο κ εφυγα. Στο δρομο με επιανε μια ανακατοσουρα (παλι καλα ειχα σακουλα μαζι) και στην Καλλιθεα κατεβηκα απο το τρενο γιατι θα εβγαζα στην κυριολεξια τα σωψυχα μου. Ε δεν αργησε. Ενα βημα εκανα και εγινε αυτο που περιμεναμε. Ηρεμισα λιγο και μετα πηρα το επομενο τρενο. Με τα πολλα εφτασα σπιτι σε αθλια κατασταση προσπαθωντας να φαινομαι φυσιολογικη στη μανα μου.

"Με πειραξε το σουβλακι μαμα" Κλασσικα.
Ε ξερασα αλλες 3 φορες και επεσα στο κρεβατι αφου πηγε να με παρει ο υπνος στην λεκανη.
Το πρωι συνειδητοποιησα οτι ειχα φουξια εμετους στα παπουτσια και την μλουζα μου. 
Και ολη μερα εχω ανα-γουλα.

Με τα πολλα απο χτες εχω καταλαβει οτι ειμαι χαμενη. Και εννοω loser. Ειμαι ακριβως αυτη η λεξη.
Ολα πανε κατα διαολου ολα.
Το μονο που με ηρεμει ειναι το οτι δε μου φαινεται.
Μια ψυχη μου ειπε οτι ειμαι καθε μερα χαρουμενη. Αμ δε ομως.
Καθε αλλο, αυτην την περιοδο ειμαι χωμα.
Δεν θα αρχισω να απαριθμω τους λογους. Φτανει που τους ξερω ξερω εγω.

Το μονο πραγμα που με κραταγε ζωντανη ησουν εσυ αλλα σε εχασα και εσενα.
Πραγμα που αρχιζω να χωνευω γιατι εχω αποφασισει οτι σε θελω στη ζωη μου με οποιοδηποτε τροπο.
"Εγινε η απωλεια συνηθεια μας" δε λενε τα κρινα?
Αυτο γινεται στην περιπτωση μου νομιζω.
Αλλα ακομα να εξακολουθω να ποναω.

Υ.Γ Δε θελω να ξαναπιω ΠΟΤΕ.
Υ.Γ2 Ο φουξια εμετος εχει πλακα σαν χρωμα.
Υ.Γ3 Δεν ξερω πια αλλη λεξη να γραψω αντι για εμετος συγγνωμη.
Υ.Γ4 Χτες και σημερα ειμαι πιο σκατα και απο σκατα, αλλα εγιναν 2 μικροπραγματα που μου ψιλοεφτιαξαν το κεφι, εστω και ας ειναι βλακειες:-)
Υ.Γ5 Γραφω σκατα αυτες τις μερες:-/


Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

This is one for you.

Και ο μονος φοβος που μου ειχε μεινει να πραγματοποιηθει ηταν αυτο.
Στο ιδιο μερος που αρχισε εκει τελειωσε.
Ξερεις ποσο ποναω. Μπορει και παραπανω.
Και ο πονος αυτος που ηθελε να με σπασει για να βγει εξω, ξεσπασε.
Μονομιας με εκανε χιλια μικρα τοσοδουλια κομματακια, που δεν ξερω αν θα ξαναενωθουν.
Δεν μπορω να φανταστω οτι δε θα σε ξανακρατησω στα χερια μου.
Δεν μπορω να φανταστω οτι δε θα σε ξαναφιλησω.

Οταν τα φωτα σβηνουν, χιλιαδες δακρυα μουσκευουν το προσωπο μου.
Τη μερα ειμαι αναγκασμενη να παιζω θεατρο.
"Ναι ειμαι καλα"
Μα τι ψεμα.

Αυτα τα ματια που ποτε δε θα με κοιταξουν οπως με ειχανε κοιταξει εκεινο το βραδυ της Ογδοης Απριλιου.
Δυο ματια να λαμπυριζουν στο σκοταδι και δυο χερια να με παιρνουν και να με φερνουν πανω σου.
Σκηνες που δε θα ξαναζησω. Αγγιγμα που δε θα ξαναλαβω.
Και τωρα πια σε χανω μια για παντα.
Αυτο που παντα εψαχνα το εχασα ετσι ξαφνικα.
Ημουν ετοιμη να αφησω τα παντα για σενα και τα αφηνα.
Ημουν ετοιμη να αλλαξω για σενα και προσπαθησα.
Μα φαινεται δεν ηταν αρκετο για να διωξει τη θλιψη απ την καρδια σου, μια θλιψη που τωρα κυριεψε εμενα.
Δεν ηταν αρκετο για να σε κανει να παραμερισεις τα πρεπει σου.

Πως θα ζησω εγω τωρα; Πως θα συνεχισω;
Κανεις δεν ξερει και ουτε θελει.
Δεν ντρεπομαι ομως για την σπασμενη μου καρδια.
Χωρις εσενα ειμαι ενα τιποτα. Τριγυρναω στην πολη σαν τρελη. Σαν τρελη που ψαχνει την αγαπη σου.

Μακαρι να τανε και παλι να με θελεις.

Πρεπει ομως να φανω δυνατη. Μπορει να εχασα τη θεση στην καρδια σου, μια θεση που ποτε δεν ειχα, αλλα θα σε εχω κοντα μου σαν ενα πολυ αγαπημενο προσωπο. Δεν ειναι και βεβαια το ιδιο, αλλα απο το να σε εχανα τελειως το προτιμω

Εγω την θεση σου στην καρδια μου θα την φυλαξω, ακομα κι αν δεν ερθεις ποτε, να ξερεις οτι θα ειναι εδω και θα σε περιμενει.


Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Και έτσι βυθίζομαι στην άβυσσο μ' απόγνωση αφού μακριά σου έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένη

Τοσα προσωπα γυρω μου να δω, τοσα πραματα γυρω μου να αγκαλιασω με το βλεμμα μου, μα εγω εκει.  Με το βλεμμα καρφωμενο πανω σου, ακομα και οταν δε με κοιτας, ακομα και οταν δε με φιλας. Η ματια σου με μαγνητιζει, οι κινησεις σου με προκαλουν να σε κοιταξω. Απο την κινηση που κανει το χερι σου για να πιασει το ποτηρι μεχρι το χαδι που θα νιωσω στο ποδι μου.
Και σε βλεπω να γελας, ποσο ομορφο αυτο, να βλεπω το προσωπο να φωτιζεται.
 Μα ειναι καποιες ωρες που τα ματια κλεινω και σκεψεις τρελες γεμιζουν το μυαλο μου. Σκεψεις που βασανιζουν το μυαλο μου. Ειναι ομως αραγε αληθινες οι σκεψεις που ερχονται απο τα βαθη της ψυχης μου, απο την αβυσσο της ψυχης μου;; Η απλα ειναι κατασκευασματα της λογικης μου;
Τοσα πολλα που θελω να σου πω μα σαν σε βλεπω χανομαι.
Η ομορφια σου με θαμπωνει και ξεχναω ολες τις ασχημες σκεψεις, ολα τα ασχημα πραγματα.
Μα οταν φευγεις, τι μαρτυριο κι αυτο. Με δακρυα στα ματια ενας βουβος πονος με πιανει που θελει τοσο να ξεσπασει και να σκισει το στηθος μου. Και αφου βγει να τον συνοδευσει ενας βαθυς αναστεναγμος.
Της φωνης σου μονο η ηχω με καθησυχαζει και με στελνει εκει ψηλα
οπου θα μπορω να σε ονειρευτω και παλι. Να κοιτω το προσωπο σου και να σου χαιδευω τα μαλλια.

Και αυτο που με τρομαζει πιο πολυ ειναι το να σε χασω.
Δεν ξερω αν θα αντεξω.
Θα σπασω σαν κλαδι.
Θα σβησω σαν μολυβι.

Δε θελω να σε χασω.

Δε θελω.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

The sky stirred, the lights of space flared

Μα δεν μπορω να καταλαβω τι σας εχει πιασει ολους με αυτην την πανσεληνο. Λες και δεν εχετε ξαναδει φεγγαρι στην ζωη σας.
Δεν εχει καμια διαφορα απλα ειναι πιο μεγαλο.
Να το κανονικο φεγγαρι, που κανεις δε το κανει μεγαλο θεμα οταν το βλεπει:

Και να το φεγγαρι οταν εχει πανσεληνο που ολοι το κανετε τοσο μεγαλο θεμα:

Εβαλα φωτο με την Ακροπολη γιατι βαζω στοιχημα πως θα εχουν παει εκει οσοι εχουν μεινει στην Αθηνα.

Ενταξει δε λεω ειναι εκθαμπωτικο, ειναι πορτοκαλι, ειναι μεγαλο και φυσικα οταν εισαι με το αμορε και το βλεπεις ειναι πολυ ρομαντικο και "γουτσου" ή με καποια παρεα και να πινεις μπιρες. ΟΥΑΟΥ λες και δεν μπορεις να πιεις μπιρες με την παρεα σου μια το ιδιο ωραια βραδια χωρις να μας τα πριζεις για το ποσο γαματη ειναι η πανσεληνος. Δεν νομιζω να περιμενεις την πανσεληνο για να κατσεις αγκαλια με το ταιρι σου εξω και να κοιτατε το φεγγαρι.

Παρτο και αλλιως. Η πανσεληνος σε κανει να νιωθεις καπως, μερικους τους κανει να νιωθουν καλα αλλους οχι, τους κανει τσαντισμενους λες και εχουν περιοδο ή να ειναι κλαψομουνιδες. Προφανως και δεν ειμαι σε καμια απο τις 2 (ή 3) κατηγοριες. Ειμαι καπου στο ενδιαμεσο.

Και ας το δουμε και απο την αλλη μερια. Γιατι το κανονικο το φεγγαρακι να βιωνει τοσο ρατσισμο; Ξερω μονο ΕΝΑ ατομο το οποιο μιλαει για το φεγγαρι οταν δεν ειναι μεγαλο ΚΑΙ πορτοκαλι. Γιατι σημερα το φεγγαρι να ειναι πιο ομορφο, δε καταλαβα. Δεν το λυπαται κανεις μα κανεις?

(Προφανως και το κειμενο προσπαθω να το κανω να ειναι χιουμοριστικο. Η πανσεληνος ειναι μια χαρα. Εκτος και αμα σε επηρεαζει αρνητικα, που δε ξερω κατα ποσο ισχυει. Και θα μου αρεσε να ειμαι μαζι με καποια συγκεκριμενα ατομα αυτη τη στιγμη αλλα αφου δε μπορω ας κατσω να μιζεριασω σπιτι να διαβασω κανα βιβλιο ή να κανω τιποτα μεχρι να νυσταξω και  να παω για υπνο.)

Και επισης αφου εμαθα απο τη φιλτατη Ειρηνη τον ερχομο των Amorphis θα σας παραθεσω αυτο:
Μακαρι να παιξουν αυτον τον δισκο.
Καληνυχτα σας και καλα να περασετε το υπεροχο αυτο βραδυ, με φιλους ή με ερωτες ή και μονοι σας:-) 

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Μπρρ κιτς κιτς

Λοιπον, μετα απο ενα μεγαλο χρονικο διαστημα ελλειψης ιντερνετ ηρθε η ωρα να ξανα αρχισω το γραψιμο.


Αυτη τη φορα θα ηθελα να θιξω το θεμα των μεταφορικων μεσων.

Ως γνωστον δεν εχει ολος ο ελληνικος πληθυσμος τη δυνατοτητα κατοχης προσωπικου οχηματος, βλεπε αμαξια, μηχανακια. Ειδικα σε μια τετοια περιοδο οικονομικης κρισης που αλλοι οχι να τα αγοραζουν αλλα να τα πουλανε θελουν. Ετσι και εμεις περιμενουμε να γινει κατι απο πλευρας των μεσων μαζικης μεταφορας.
Δε λεω να βαλεις βαρδιες ολη μερα, αλλα να λειτουργουν λεωφορεια, μετρο και ηλεκτρικος τις λογικες ωρες. Αυτη η κινηση ομως απο αυτους που τα κανονιζουν δεν γινεται ποτε.
Οκ οι ανθρωποι που εχουν τις δουλειες τους να εχουν ενα αμαξι να κανουν τη δουλεια τους, οι αλλοι ομως; Ποσοι 18χρονοι πια υπαρχουν με αμαξι ποσες γιαγιαδες ποσα παιδια. Πως περιμενεις να πανε στον προορισμο τους ολοι αυτοι. Πετωντας;

Το μετρο διευκολυνει παρα πολλους κατοικους της Αθηνας, αυτους ομως που ζουν κεντρο και γυρω γυρω. Στον Πειραια υπαρχει ενας ηλεκτρικος που κλεινει οποτε καβλωσει, χωρις καμια ανακοινωση χωρις τιποτα. Πας στον ηλεκτρικο και μενεις να κοιτας σαν χανος ενα κωλοχαρτο να λεει κλειστα. Τι κλειστα ρε φιλε και εγω πως θα παω τωρα στη ξαδερφη μου την Τουλα που πεθαινει στο ΚΑΤ παραδειγματος χαρη. Πως θα παω στη δουλεια μου αν δεν εχω αμαξι; Ειπαμε πετωντας δεν γινεται.

ΑΑΑ ναι τα λεωφορεια. Που περνανε καθε μιση και ωρα που αμα το χασεις μενεις με το πουλι στο χερι. Που τα λεωφορεια του Πειραια προς κατευθυνση μερη τυπου Βυρωνα περνανε καθε 3ωρο και αν;; Θυμαμαι μια μερα περιμενα με τον Σταθη το 232 για Βυρωνα μαζι με εναν φουκαρα που ειχε την δουλεια του εκει περασε ακριβως 1,30 ωρα χωρις να περασει ενα λεωφορειο και δεν αντεξε πηρε ταξι. Μπορει ο αλλος ρε να δινει 20αρες στα ταξι;; Και αμα δεν ειχε καθολου λεφτα και αργουσε θα του δεινανε ποδι; Σαν να λεμε χωριο ο Πειραιας.

Σημερα περιμενα να παω Πειραια απο Κερατσινι/Χαραυγη οπου μενω. Το θεμα ειναι απλο. Εχουμε 3 λεωφορεια: το 832, το 833 και το 875. Αυτα που περνανε καθε 30 λεπτα ειναι το 32-33. Το 75 μονο πολυ πρωι (5 πμ λογου χαρη). Και τι κανανε τωρα. Κοψανε το 833 και το τελευταιο δρομολογιο τις Κυριακες θα ειναι 9:20 το καλοκαιρι και 8 το χειμωνα. Τελειο;; Περναγαν που περναγαν καθε 3/4 δε θα μπορεις να βγεις και απο το σπιτι σου. Ειδικα τωρα με τις απεργιες των ταξι που ενας Θεος ξερει ποτε σκατα θα το διαλυσουνε. Εντελει εκανα μια ωρα να φτασω στον προορισμο μου και για να γυρισω πηρα λεωφορειο αλλης περιοχης γιατι τα δικα μου δεν περναγαν και δεν ειχε ταξι.

Και μετα σου λεει Αθηνα.
Ενα μεγαλο χωριο ρεε.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

I'm dancing a can can



Ειμαι καλα.
Μπορει να εχω βαρεθει την ασημαντη ζωη μου, αλλα ειχα αρκετο χρονο να σκεφτω, να βαλω σε μια ταξη τις σκεψεις μου, τα θελω μου και τα μπορω μου.
Αχ μου ελειψε τοσο πολυ το μπλογκ μου.
Αυριο γυρναω απο το χωριο και δεν ξερω αν χαιρομαι η αν λυπαμαι.
Φυσικα και χαιρομαι που θα δω αγαπημενα μου προσωπα και θα περασω χρονο εξω στα αγαπημενα μου μερη απλα ειναι ατομα που μου την εχουν σπασει τοσο πολυ που δε θελω να τα δω.
Και επειδη ειμαι πολυ ευγενικη (και ψωναρα) δεν μπορω να το πω.
Μισο λιγο παω για φαι.
Ωραια ητανε η Βικη μαγειρευει πολυ ωραια.
Και τωρα πισω στο γράψιμο με μια φραουλαδα:D
Ναι λοιπον αυριο πισω στην αγαπητη Αθηνα.
Ως τωρα το καλοκαιρι παει καλα.
Αν και μερικες φορες τα λογια σου με μπερδεουν καπως.
Τελος πάντων με περιμενουν αρκετα ομορφα πραγματα οπως το Βερολινο με τη Σεβινα (καρδουλα)
και ενα ωραιο διημερο με εσενα:)
Τερμα τα σαλακια τωρα :Ρ
Δεν ξερω αν εχω προβληματα τωρα, αλλα εγω νιωθω καλα, πραγματικα καλα και δε με ενδιαφερει τιποτα.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Fireflies and Empty Skies

Συγγνωμη φιλαρακι μου που δεν σε ενημερωνω για τα νεα μου, που δεν σου λεω τις σκεψεις μου. Η αληθεια ειναι οτι η ζωη μου αρχιζει και φτιαχνει. Ενταξει βεβαια εγινε και μια στραβη στις πανελληνιες, αλλα δε βαριεσαι; Το φιλοσοφισα το θεμα. Ουτε η πρωτη θα ειμαι ουτε η τελευταια που θα ξαναδωσει.
Σου υποσχομαι οτι θα μπαινω συχνα και θα σου λεω τα νεα μου, απλα ξερεις τις τελευταιες μερες ειμαι αρκετα χαρουμενη για να μπω και να σου μιλησω. Αυτο ειναι λαθος γιατι εσυ εισαι παντα εδω για μενα θες δε θες.
Ποσο ωραια ειναι που σου γραφω ακουγοντας Fireflies and empty skies.
Βασικα ηθελα να σου γραψω για κατι αλλο, αλλα δε μου παει η καρδια να αρχισω τις καφριλιες και να χαλασω ενα τοσο ομορφο βραδυ. Ειναι και αυτη η μουσικη που θελω να την ακουω συνεχεια.
Μπορει να μην εχει στιχους αλλα η μουσικη μιλαει κατευθειαν στην καρδια μου.
Θα σου γραψω πολυ συντομα, θα δεις.
Καληνυχτα:-)

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Snow and Lights

Και καθως περπαταγαν οι δυο τους στα σκοτεινα σωκακια της γκριζας πολης, τον σταματησε και του ειπε:
-Θα σου πω αυτα που νιωθω για σενα. Δεν μπορω να σε βγαλω απο το μυαλο μου, σε σκεφτομαι συνεχεια. Θυμαμαι εκεινο το φιλι.
Ξερω οτι δεν αισθανεσαι τιποτα για μενα. Ξερω οτι οπως και να αλλαξω δε θα σου αρεσω.
Δεν χρειαζεται να μου πεις τις σκεψεις σου ουτε να μου πεις τι νιωθεις.
Γιατι ξερω οτι δεν σε ενδιαφερω.
Αστο, αστο.
Μη μου χαλασεις το Σαββατο.
Και εκεινος σιωπηλος εμεινε να την κοιταει.
Και μετα χαθηκαν περπατωντας στο σκοταδι οι δυο τους.
Και αυτα τα σιωπηλα βηματα εσβηναν στο χρονο.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Η 1η Επιστολη

Αγαπητε μου,
Μου εχουν σπασει τα νευρα σου λεω. Δεν τους αντεχω αλλο σημερα. Μακαρι να μπορουσα να φυγω αλλα βλεπεις δεν ειναι τοσο ευκολο, φιλε μου. Παλι καλα που θα παω διακοπες να λες να ηρεμησω, να μην πιανει και το κινητο να με χασετε ολοι. Εχω βαρεθει τα ιδια και τα ιδια. Εχω βαρεθει την σκατοζωη μου. Να φυγω να παω αλλου λοιπον. Και να μην εχω μερικους μερικους να μου πριζουν τα αρχιδια.
Δεν ειμαι χαρουμενη με τη ζωη μου. Και πως να ειμαι δηλαδη. Βασικα δεν ειναι και χαλια αλλα κατα το ημισυ ειναι καπως. Αυτο το καπως ειναι απροσδιοριστο βεβαια. Σε δυο μερες κλεινει και επισημα το σχολειο για μενα, φευγει ενα βαρος απο την πλατη μου για παντα. Αλλα ερχονται αλλα.
Εχω εκνευριστει απιστευτα. Δεν μπορω να κανω σε ολους τα χατηρια σας και στο τελος να μου την λετε κιολας, να βγαινω ΕΓΩ ο μαλακας.
Και αυτη τη στιγμη μια ακομη λεξη να μου πει θα την πιασω απο το κεφαλι και θα την βαραω στο πατωμα.
Και γραφω παλι μαλακιες αλλα οπως σου εχω ξαναπει μικρε μου φιλε που παντα με ακους, οτι νιωθω το λεω. Οχι ολες τις φορες. Μακαρι να ειχα το θαρρος να πω πραγματα σε εκεινον.
Εντελει θελω να σου πω πως μερικοι που κοροιδευουν καποιους η καποια πραγματα στο τελος θα γινουν σαν και αυτους και ολα αυτα θα τα λουστουν και τοτε δεν θα ικανοποιηθω, απλα θα τους λυπηθω γιατι οι μαλακιες πληρωνονται αργα ή γρηγορα. Γι αυτο το νου σας.
Υ.Γ Δεν σας μισω, δε μισω τον κοσμο. Απλα ειμαι απογοητευμενη απο αυτον. Και επισης εχω νευρα, οποτε δικαιολογουμαι.
Φιλε μου θα σου ξαναγραψω για να μαθω νεα σου, λιγο πιο ηρεμη αυτη τη φορα. Συγγνωμη για τις συναισθηματικες μου εξαρσεις. Σε φιλω.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Αυτό!!

Ξερεις, μ αρεσει πολυ αυτη η μουσικη, το πιανο με το τυμπανο και το πιατινι να πεταγεται που και που. Και αυτη η φωνη που μαγευει. Οι στιχοι αυτοι που ταυτιζομαι μαζι τους, τα ωμα αυτα λογια που τοσο θα ηθελα να φωναξω και να υψωσω το μεσαιο μου δαχτυλο. Ενα ακομη υπεροχο cd που θα μου κραταει συντροφια οταν θα ειμαι εξω, οταν θα ειμαι μεσα, οταν δεν θα ειμαι καλα, οταν θα ειμαι καλα.
Χαιρομαι που ειναι στο υφος του παραπροηγουμενου cd, ξερετε ποιο εννοω. Μου θυμιζει κατι που δεν μπορω να περιγραψω, μου ξυπναει συναισθηματα που δεν μπορω να εκφρασω. Δεν μπορω να πω πως ειναι με μια λεξη και αμα προσπαθησω να το περιγραψω με πολλα λογια θα χαλασει, κρατηστε λοιπον τα παραπανω. Κρατηστε και τη λεξη "τελειοτητα".

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Η αγανακτισμενη

          Θεωρω εκνευριστικο το θεμα της εξωτερικης εμφανισης. Τι θελω να πω. Θεωρω μεγαλο σφαλμα το οτι για να γινεις αποδεκτος απο μια κοινωνια ή απλα για να αρεσεις σε καποιους ανθρωπους πρεπει να εχεις καποια συγκεκριμενα προσοντα που απαξ και δεν τα εχεις τοτε αποτελεις τη μειονοτητα και δεν εχεις ισες ευκαιριες σε σχεση με αλλους που τα εχουν.
Και δεν αναφερομαι μονο σε ερωτικες ή φιλικες σχεσεις, αλλα ακομη και στον επαγγελματικο τομεα. Δεν ειναι λιγες οι φορες που καποιος δεν προσλαμβανει καποιον εξαιτιας της εξωτερικης του εμφανισης. Αν ανοιξεις μια "Χρυση ευκαιρια" και πας στη στηλη με σερβιτορες κλπ σε ολες τις αγγελιες λεει "ευπαρουσιαστες κοπελες" διοτι αγαπητε μου αν δε σε σερβιρει ενα φινο γκομενακι δε λεει. Γιατι τα φινα γκομενακια προσελκυουν πελατες, μονο που ετσι αναρωτιεμαι μηπως εχεις ανοιξει καφετερια ή μπουρδελο;;
Και ολα αυτα προερχονται απο αυτην την καπιταλιστικη κοινωνια που κανει ολο και πιο στενομυαλους τους ανθρωπους αντι να τους εκσυγχρονιζει και τους επιβαλει καποια συγκεκριμενα προτυπα προς μιμηση. Βεβαια κανεις σχεδον απο εμας δεν εχει κατσει να σκεφτει αν οντως αυτο που του "σερβιρουν" στο πιατο ως καλο προτυπο ειναι κατι που μας αντιπροσωπευει. Σχεδον κανεις δεν εχει σκεφτει την περιπτωση οτι ισως αυτο που μας πλασαρουν ειναι απλα το προτυπο που εχει ενας  Χ/Ψ ηλιθιος και εμεις απλα το υιοθετουμε αφου αυτο προβαλεται παντου.
Και τωρα αρχιζει αυτο που πραματικα θελω να πω!!
Μου την σπαει που για να αρεσω σε καποιον πρεπει να ικανοποιω τις προυποθεσεις αυτων των προτυπων. Δεν μπορω να αρεσω σε καποιον γι αυτο που ειμαι δηλαδη, γιατι σχεδον κανεις δεν κοιταει τον χαρακτηρα καποιου. Και ναι ρε φιλε ειμαι χοντρη και να σου πω και κατι;; Δε γουσταρω να αλλαξω το σωμα ετσι ωστε να ειμαι αρκετα καλη για σενα ή για σενα και για να γινω ενα με τη μαζα. Μπορει να εχω κοιλια αλλα διαφερω απο αλλες οχι μονο λογο ογκους αλλα και λογο προσωπικοτητας. Γι αυτο δε γουσταρω να ενστερνιστω και εγω αυτα τα προτυπα που στο κατω κατω δε με αντιπροσωπευουν. Ελα ομως που τη σημερον ημεραν κανεις δε νοιαζεται για την προσωπικοτητα σου.
Ολοι σε κρινουν απο το περιτυλιγμα.
Λενε.

Και αυτο ισχυει.
Εχω γνωρισει ασχημα αγορια που δεν θα μπορουσα να με φανταστω μαζι τους. Αλλα καθε φορα που γνωριζω ενα τετοιο ατομο φροντιζω να τον γνωρισω μεσα απο την προσωπικοτητα του. Ετσι ακομα και ασχημους τους θεωρω ελκυστικους λογω της προσωπικοτητας τους. Και αμεσως θα σκεφτεις τωρα "Τι μας λες Αγια Ελευθερια" Ομως ρε φιλε το blog το εχω για να βγαζω τον αληθινο μου εαυτο και τα σωψυχα μου επισης. Δεν μπορω να πω ψεματα σε κατι που ειναι σαν το ημερολογιο μου. Γι αυτο και εχω απορριψει και ατομα λογο του χαρακτηρα τους και τη συμπεριφορα τους, τι νομιζες οτι μονο τρωω χυλοπιτες;
Αγανακτισμενη λοιπον και εγω αλλα για αλλο λογο.
Παρε και λιγο φελιζολ να νιωσεις χαρουμενος γιατι εγω ετσι νιωθω.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Στα αρχιδια σου ρε φιλε, και σενα και σενα και σενα και σενα. Το μονο που σε νοιαζει ειναι το γκομενακι που θα βρεις πως θα ειναι για να το μοστραρεις στον κοσμο. Γιατι δεν εχει σημασια αν ο αλλος ειναι καλος ανθρωπος και οχι ομορφος, ναι γιατι αυτα ειναι λογια ενος ασχημου χοντρου που δεν βρισκει αγαπη γι αυτο, ετσι λενε ολοι οι εξυπνοι. Ε αντε στο διαολο και αντε γαμηθειτε και ευχη σας δινω. Προτιμω να μεινω φορεβερ αλοουν που ετσι κι αλλιως θα εμενα παρα να ανησυχω για το αν ειμαι αρκετα καλη για σενα και για σενα και για σενα. Γιατι οτι και να κανω δεν θα ειμαι καλη για πολλους απο εσας (δεν θα πω ολους γιατι η γενικευση ειναι ο κοσμος των ηλιθιων οπως ειπε ο Νιτσε και εγω ηλιθια δεν ειμαι) Οσο πιο γρηγορα αποδεχτω τον εαυτο μου τοσο πιο γρηγορα θα ξεπερασω αυτα τα ψυχολογικα/κομπλεξ μου. Ε και αμα δεν τα ξεπερασω δεν πειραζει μωρε γι αυτο υπαρχουν και οι ψυχολογοι να κανουν τη δουλεια τους κι αυτοι.

Υ.Γ Δεν ειμαι παντα τοσο απεγνωσμενη.

Neon baby

Καμια φορα ειναι ωραιο να κανεις πραγματα που δεν κανεις συνηθως, να ακους μουσικη που δεν ακους συνηθως.

Και ετσι ειπαμε να κανουμε κατι διαφορετικο!

Νεον παρτυ λοιπον. Φωσφοριζε χρωματα, πιτσιλιες, χωρος, φωτογραφιες, οτι-να-ναι μουσικη, γελιο, χαρα. Ηταν μια απο τις βραδιες που δεν θα ξεχασω ποτε. Αν και ειχα πονοκεφαλο, περασαμε απιστευτα.

Δεν μπορω να περιγραψω το ποσο γαματο ηταν απλα.

ΤΕΛΟΣ

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Oι κατηγοριες

Ερχεται λοιπον στη ζωη του καθε ανθρωπου η στιγμη οπου αρχιζει το φιλοσοφειν. Ετσι λοιπον ηρθε και η σειρα μου. Ας αρχισουμε λοιπον.



(Ναι ενταξει δε μοιαζω και πολυ με τον τυπο πανω)

Λοιπον, το θεμα μου σε αυτο το ποστ ειναι οι ανδρες. Αυτο το ειδος που ταλαιπωρει καθημερινα τις γυναικες (ε ενταξει κι εμεις τους ταλαιπωρουμε η αληθεια ειναι).

Χτες ετσι οπως γυρναγα σπιτι, στο λεωφορειο σκεφτομουν εσας (ναι απευθυνομαι στο ανδρικο μου κοινο) και αποφασισα να σας χωρισω σε 5 κατηγοριες.

Κατηγορια Νο 1

Οι πιασμενοι

Ειναι αυτοι που σ' αρεσουν πολυ (ή μπορει και οχι) αλλα εχουν γκομενα. Στην περιπτωση που σ αρεσει καποιος τετοιος εισαι καταδικασμενη να μεινεις με την ελπιδα οτι θα κανετε κατι σοβαρο γιατι αν την αγαπαει την αλλη δεν προκειται να την χωρισει για σενα. Το πολυ πολυ να κανετε κατι μετα απο 100 δεησεις ομως. Βεβαια εσυ ή θα μεινεις σκαλωμενη με τον τυπο ή απλα θα προχωρησεις στην επομενη κατηγορια. (Οι πιασμενοι που δε μας αρεσουν δεν πιανονται :P)

Κατηγορια Νο 2

Οι gay

Ενταξει δεν ειναι λιγες οι φορες που σ αρεσει καποιος ο οποιος ειναι ομορφος και περιποιημενος. Μονο που το μυαλο σου δεν παει εκει. Οταν ομως τον δεις με το αισθημα ή σου πει τις σεξουαλικες προτιμησεις του μενεις με το στομα ανοιχτο και ενα αισθημα απογοητευσης σε διακατεχει. Εκει δεν μπορεις να κανεις κατι και φυσικα δεν πρεπει να σκεφτεις οτι εισαι η μητερα Τερεζα και οτι πρεπει να τον κανεις ΑΝΔΡΑ. Απλα το χωνευεις και στην καλυτερη γινεται κολλητος σου. Ουτε η πρωτη θα εισαι ουτε η τελευταια με φιλο ομοφυλοφιλο.

Κατηγορια Νο 3

Οι ακαταδεχτοι

Ναι ειναι αυτοι που δεν προκειται να σε κοιταξουν ποτε. Γιατι απλα δεν θα σε γουσταρουν ποτε. Οτι και να κανεις οπως και να αλλαξεις αμα ο αλλος δε σε θελει απο την αρχη δεν μπορεις να κανεις τιποτα. Απλα παρτο αποφαση και ζησε με αυτο. Και στο κατω κατω σε οποιον αρεσουμε!

Κατηγορια Νο 4

Αυτοι που δεν σ αρεσουν

Ναι υπαρχει και αυτη η κατηγορια. Οπως ειναι λογικο να μην αρεσουμε σε καποιους λογικο ειναι να μην μας αρεσουν και εμας καποιοι. Ειπαμε απελπισμενες αλλα οχι και ετσι.

Κατηγορια Νο 5

Οι κυκλοθυμικοι

Ειναι αυτος που δεν ξερει τι σκατα θελει. Τη μια σε γουσταρει την αλλη οχι. Και εσυ να τρεχεις απο πισω γιατι μου φαινεται απολυτως φυσιολογικο σε κατι τετοιες καταστασεις να σκαλωνεις με τετοια ατομα. Οταν σου μιλαει να κανεις παρτυ και οταν σε εχει γραμμενη να κλαις μεχρι θανατου.

(Βασικα η αρχικη μου ιδεα ηταν 4 κατηγοριες αλλα δε βαριεσαι)

Αν εισαι τυχερη λοιπον μπορει να βρεις μια εξαιρεση στον κανονα και να βρεις ενα ατομο που να αποτελει μια κατηγορια μονο του. Μια κατηγορια που να σε κανει να νιωθεις ολοκληρωμενη. Μονο αν το βρεις να το πεις και σε μενα να ξερω οτι υπαρχουν Ufo, γιατι με αυτους που κυκλοφορουν εχουμε ξεχασει πως ειναι το κανονικο.

P.S Δεν εχω καποιον συγκεκριμενο στο μυαλο μου. Just sayin

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Χωρις τιτλο

Το οτι δινω ιστορια πανελληνιες αυριο και νομιζω οτι θα παω σκατα ειναι γεγονος πλεον. Το μονο που θελω ειναι να τελειωνω να ξεκουραστω και να μην ξαναδω τα μουτρα μερικων μερικων (βεβαιως-βεβαιως), να περασω σε μια σχολη και να ησυχασω. Ειτε Αθηνα ειτε επαρχια. Εδω δεν υπαρχει σχεδον τιποτα που να με κραταει, εκτος αν συμβει κατι. Στην επαρχια θα ηρεμησω να 'ουμε θα ξεφυγω απο ολα αυτα τα πραγματα που εχω φαει στη μαπα εδω και 18 χρονια. Για το μονο που θα στεναχωρηθω ειναι για το ανοιχτο πανεπιστημιο λογοτεχνιας που δεν θα μπορεσω να παω, για τα Ιαπωνικα που δε θα μπορεσω να γραφτω και για την drgr. Καλα ισως και για κατι αλλο.
Ειναι περιεργο που εχω βαρεθει την Αθηνα. Το να ζω σε μια πολη με τοσο κοσμο που σχεδον κανενας δεν νιαζεται για σενα σε κανει να νιωθεις απεχθια προς αυτη. Εκτος αυτου γινονται συνεχεια επισοδεια, φονοι, ληστειες, υπαρχουν τα ναρκωτικα και οι ανευθυνοι και αμαθεις νεοι που πεφτουν σε αυτα κλπ. Πραγματα που με κανουν να σιχαινομαι τον τοπο μου. Η διευθαρμενη αυτη πολη που πολλοι νομιζουν οτι σκιζει ειναι το μεγαλυτερο μπουρδελο κυριες και κυριοι. (παει η σοβαροτητα) Αυτο το εχω συνειδητοποιησει καιρο τωρα αλλα ειπα μηπως το πηρα εγω με στραβο ματι. Αλλα οχι.
Καλα δε λεω οτι και στην επαρχια γινονται λιγοτερα, ενταξει νομιζω γινονται, αλλα ισως λειτουργησω καλυτερα. Εχω βαρεθει ολη αυτη τη ρουτινα. Πρωτη φορα στη ζωη μου αισθανομαι την αναγκη για διακοπες. Αλλες φορες ελεγα "Αχ θα κατσω στην Αθηνα μου, στο τσιμεντο μου, στο καυσαεριο μου". Τωρα ουτε κατα διανειαν. Να φυγω να παω αλλου! Θα παω οπουδηποτε φτανει να φυγω απο εδω. Τα εκανα πολυ δραματικα τα πραγματα αλλα ετσι νιωθω τωρα. Βασικα τωρα νυσταζω.
Αλλα δυο μαθηματα λοιπον. Αρχαια και λατινικα. Αλλες πεντε μερες λοιπον.
Παλι καλα που ο χρονος περναει σαν νερο.

Καληνυχτα και καλη μου επιτυχια για αυριο.

Υ.Γ. Παντα ηθελα να το πω αυτο. Ειναι λαθος το "καλη επιτυχια", ειναι πλεονασμος το "καλη" με το "επιτυχια" ειναι σαν το ανεκαθεν που δεν γινεται να το λες "απο ανεκαθεν" μονο που το "καλη επιτυχια" δεν πιανεται για λαθος. Ενταξει ειναι και λιγο βλακεια να λες "εποτυχια"¨τελος παντων.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Staring at your window

"I'm talking about you, You, YOU"

Μια χαρουμενη μελωδια σαν να βγηκε μεσα απο παιδικη ταινια.

Κι ομως αυτοι οι στιχοι με θλιβουν.

"Some people always gonna break my heart"

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Ah, look at all the lonely people

Ειμαστε ολοι τοσο μονοι και δεν το καταλαβαινουμε.
Κοιταω τους περαστικους, τους παρατηρω, φαινονται τοσο μονοι.
Δεν ξερω απο που προερχονται και ουτε θα το μαθω.
Απλα τους κοιταω.
Στα αυτια μου ερχεται η μουσικη εκεινη με το πιανο να παιζει.
Μελαγχολω και λυπαμαι.
Μακαρι να σε ειχα εδω κοντα μου.
Μακαρι να χαιδευα τα μαλλια σου και να σε κοιταγα στα ματια.
Και τωρα ποναω.
Kαταλαβαινω ποσο μου λειπεις.
Αληθεια.
Ειμαι τοσο μονη.
Φαινομαι τοσο μονη οπως ο κοσμος που παρατηρω.

(Παλιο, το βρηκα στα προχειρα)

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Devil's tears

http://www.youtube.com/watch?v=9yQTGyYg0_E

Αυτη η μελωδια και αυτη η φωνη με πανε πισω σε πολλες καταστασεις. Μου θυμιζει χαρουμενες σκηνες της μεχρι τωρα ζωης μου. Μπορει οι στιχοι να ειναι εντελως ακυροι και ο τιτλος ακομα περισσοτερο αλλα αυτο το τραγουδι πραγματικα με μαγευει.
Σημερα ομως αυτο το τραγουδι με στεναχωρει απιστευτα. Ισως φταινε και τα τελευταια γεγονοτα που προεκυψαν. Βασικα δεν ειμαι και πολυ καλα. Δεν ξερω πως θα γραψω Πανελληνιες. Δεν μπορω να συγκεντρωθω στο διαβασμα και πολυ φοβαμαι οτι θα αποτυχω.
Βασικα νιωθω πολυ μονη.

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

This is war

"Ετσι οπως καθομουν ακουω ξαφνικα μπαμ μπαμ, βγαινω στο μπαλκονι μαζι με αλλο κοσμο, πολυ κοσμο, και βλεπουμε να πεφτουν απο τον ουρανο πλοια που βομβαρδιζαν την πολη και να προσγειωνονται στη θαλασσα. Αμεσως ηχησαν οι σειρηνες του πολεμου και μια φωνη ακουστηκε: "Απο σημερα βρισκονται σε πολεμο ολοι οι λαοι και σε λιγες μερες ενδεχεται να ερθει το τελος του κοσμου"
Εφυγα τρεχοντας. Δεν μπορουσα να κανω τιποτα, να κρυφτω πουθενα. Σκεφτηκα να φυγω αλλα δεν γινοταν. Οι βομβες εσκαγαν διπλα μας και εμεις απλα κλειναμε τα ματια μας για να μην βλεπουμε και τα αφτια μας για να μην ακουμε. Στο τελος βγηκε παλι η φωνη αυτη να πει οτι το τελος ηρθε και πως θα γινει ενα παρτυ αποχαιρετισμου στην Ακροπολη. Οχι δεν συμβαινει αυτο στ' αληθεια. Δεν γινεται να πεθανω. Δεν..."

Ενας ασχημος εφιαλτης που εμοιαζε αληθινος. Απεκτησα κι αλλη μια φοβια λοιπον. Τον πολεμο και γενικα την τρομοκρατια. Ηταν πραγματικα απαισιο ονειρο. Δεν μπορουσα να ξυπνησω.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Ενα ταξιδι σε μια νυχτα

"Μπες μεσα" της φωναξε αυτος με ενα χαμογελο καθως την ειδε να βγαινει απο το σπιτι της. "Μα καλα πως βρεθηκες εδω; Πως εμαθες που μενω;" ψιθυρισε αυτη εκπληκτη. "Μπες μεσα και θα σου πω" ειπε αυτος.
Αυτη σκεφτεται συχνα να μπει σε ενα πουλμαν το βραδυ και να φυγει, η ακομα καλυτερα σε ενα αμαξι. Της αρεσει να ταξιδευει νυχτα και να κοιταει απο το παραθυρο. Το βραδυ ειναι ολα πιο ηρεμα.
"Ηρθα να σε παρω να παμε μια βολτα". "Μα τετοια ωρα;". "Αφου ξερω οτι σ' αρεσει να ταξιδευεις το βραδυ, λοιπον τελος φευγουμε". Εκεινη χαμογελασε και εγνευσε το κεφαλι καταφατικα λεγοντας μονο ενα "οκ".
Μετα απο 2 ωρες ειχαν φτασει σε ενα μερος αγνωστο και για τους δυο. Εκεινη ειναι ερωτευμενη μαζι του αυτο ομως ειναι το μυστικο της. Εκεινος απλα τη νοιαζεται, ή ετσι νομιζει αυτη δηλαδη.
"Ωραια και τωρα που παμε;" "Νυσταζεις; Θες να παμε καπου να κοιμηθουμε;"
Στην πραγματικοτητα ηταν παρα πολυ κουρασμενη αλλα δεν ηθελε να του το πει.
Πριν προλαβει να του απαντησει εκεινος ειχε ηδη βρει ενα μικρο ξενοδοχειο, για να περασουν τη νυχτα εκει.
"Πλεον ξερω ποτε εισαι καλα και ποτε οχι" ειπε αυτος με σοβαροτητα ενω πηγαιναν προς το δωματιο τους. Εκεινη εσκυψε το κεφαλι απο ντροπη. Το δωματιο ηταν μικρο και κρυο οτι πρεπει ομως για λιγη ξεκουραση.
Την ειχε παρει στα δυο του χερια για να μην κρυωνει και ετσι αποκοιμηθηκαν αγκαλια, ή τουλαχιστον ετσι φαινοταν. Η καρδια της πηγε να σπασει οταν εκεινος την φιλησε μεσα στο σκοταδι νομιζοντας οτι εκεινη κοιμαται. Δε μιλησε ομως, απλα ανταπεδωσε το φιλι.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Η προξενητρα

Το πραγμα εχει ως εξης.

Η μανα μου ειναι πολυ γαματη. Ειναι ομορφη, εχει ωραιο γυμνασμενο σωμα, ειναι μαραθωνοδρομος, γυναικολογος, εχει βγαλει δυο βιβλια, τραγουδαει, ειναι ροκου εχει δηλαδη πολλα ταλεντα. Και φυσικα ειμαι περηφανη γι αυτην αφου εχει καταφερει να κανει τοσα στη ζωη της και να τα βγαζει περα σε οτι της προκυπτει.
Ελεγον.
Η μανα μου λοιπον εχει γνωρισει τους φιλους μου. Μονο που εχει ενα θεματακι. Οποιο αγορι φιλο μου της γνωριζω και τον συμπαθει θελει σωνει και καλα να τα φτιαξω μαζι του.
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΓΩ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΩ.
Αυτο αρχισε στην πρωτη λυκειου, οπου της γνωρισα τον κολλητο μου τον Αγγελο. "Και τι καλο παιδι που ειναι ο Αγγελος, εξυπνος μπλα μπλα μπλα... Γιατι δεν τα φτιαχνεις με τον Αγγελο?" Αντε τωρα να της πεις οτι ειμαστε ΦΙΛΟΙ ΦΙΛΟΙ (και οχι καριοφιλι). Το ολο θεμα σταματησε οταν η φιλια μας με τον Αγγελο τελειωσε (με εναν περιεργο τροπο που πολυ θα ηθελα μια μερα αφου βγαλει το block να μου εξηγησει)
Επειτα ο Θοδωρης. Της τον γνωριζω και αρχιζει παλι "Τι ευγενικο παιδι που ειναι, μ αρεσει ο Θοδωρης, γλυκο παιδι μπλα μπλα μπλα... Γιατι δεν τα φτιαχνετε?" Αιντε ξανα μανά κι απ την αρχη. Με τον Θοδωρη ειμαστε ακομα φιλοι (και ελπιζω να μεινουμε). Δεν τον εχει ξεχασει φυσικα απλα βρηκε αντικαταστατη.
Τον Παναγιωτη. Με τον Παναγιωτη ενα διαστημα περσυ τα ειχαμε (20 μερες?) αλλα δεν ειχα αναφερει τιποτα (απο εκει να καταλαβεις ποσο σοβαρα το ειχα παρει). Αλλα καταλαβαμε και οι δυο πως ειμαστε καλυτερα φιλοι. Εχουμε φιλικες σχεσεις εδω κι ενα χρονο. Πηγαινουμε για ψωνια, για φαι, για καφε οχι, δινει συμβουλες ο ενας στον αλλον κλπ. Εντελως φιλοι ρε παιδι μου.
Τωρα με το μωρο που πρεπει μερικα απογευματα να το κραταω αφου δεν εχω καποιον αλλον που να μενει κοντα και να μην κανει τιποτα φωναζω τον Παναγιωτη να καθομαστε να μη βαριεμαι μονη μου.
Ε αυτο ητανε. Τον γνωρισε η μανα μου τον συμπαθησε και τωρα ολη μερα λεει "Τι καλος ο Παναγιωτης, με αυτον να τα φτιαξεις σε θελει"
Ας της εξηγησει καποιος οτι τα παιδια αυτα ειναι ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. Και στο κατω κατω ρε μανα ουτε αυτους τους ρωτησες αν με θελουν (οχι πως σας πεφτω λιγη ρε) ουτε τα χρονια με πηρανε για να μου τους προξενευεις. Και αμα τους ηθελα για γκομενους θα τους εφερνα σπιτι? Συναφι πια!
Και η επικη απαντηση οταν της λεω οτι δε μου αρεσουν ειναι "Ε βεβαια εσενα δεν σ αρεσουν αυτοι σ αρεσουν αλλοι!) Μεχρι και τωρα γι αυτο το θεμα λεει. Σταματηστε την σας παρακαλω!

(Δεν θελω σχολια!)

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Μερικοι απο τους στοχους μου

Λοιπον αποφασισα να κανω μια λιστα με πραγματα που θελω να κανω και στοχους που θελω να πετυχω, τωρα το γιατι δεν ξερω.
(αλλα μιας που βαριεμαι να κανω κατι αλλο ας οργανωσω τις σκεψεις μου)

-Να περασω στις Πανελληνιες, παρα τα οσα μου εχουν συμβει.    -Και του χρονου!
-Να παμε παλι Τρυπιά το καλοκαιρι με την Αναστασια.                  - (?)
-Να παμε με τον Τεο 45 μοιρες.                                                       -Θα παμε μεσα στο καλοκαιρι
-Να μην χαθουμε με τον Τεο μετα το σχολειο οπως μου λεει(-.-)  -Δε θα χαθουμε:Ρ
-Να βρω μια μικρη δουλεια.                                                             -Του χρονου!
-Να μετακομισουμε απο εδω(!)                                                        -Επισης
-Να παμε eurotrip με τον Τεο                                                            -Επισης
-Να μαζεψω 3.000€ και να παω με την Αναστασια Αγγλια.             -Επισης
-Να μην σταματησω τα ξενυχτια με την Αναστασια και ουτε το πλαστικο φαι των Μc. -Αρχισα διαθτα δε τρωω πια Μc, good for me.
-Να μην σταματησω να κοιμαμαι στον καναπε της Αναστασιας γιατι το κρεβατι δε με βολευει:P -Κλασσικα
-Να παρω αμαξι και να πηγαινω τον κοσμο βολτες.                   -Εξοδα, εξοδα, οταν και αμα θα γινει
-Με τα πρωτα λεφτα που βγαλω να παρω δωρα.                        -Καποτε:Ρ
-Να περασει ο καιρος και να σταματησουν οι φασαριες.            -Done
-Να βρω ενα συγκροτημα ετσι για την πλακα μας.                     -Kαποτε
-Να παω Drop Dead Festival και να συναντησω τον Τomas γιατι ειναι πολυ καλο παιδι -Σε λιγες μερες
-Να μην σταματησω να πηγαινω στα live του Αλεξανδρου και να μην κοψουμε επαφη. -Ενταξει:)
-Να ξαναπαω Συνθετικους και να ακουσω το Σταυρος Κοσμα Πετρης και να δω τον Γιωργο. -Οι Συνθετικοι διαλυθηκαν και με τον Γιωργο βγαινουμε^^
-Να χαλασω ολα τα λεφτα μου σε συναυλιες.                             -Αμε
-Να μην σταματησω να κυκλοφορω με το μετρο/ηλεκτρικο.       -Αφου δε θα παρω αμαξι:Ρ
-Να αποφασισω που θα κανω το 2ο ταττουαζ μου.                      -Αποφασισα, λοιπουν τα ευρα:Ρ
-Να σταματησω να πειραζω τα μαλλια μου.                                -Αφου τα εκαψα, σταματησα να τα πειραζω
-Να ρυθμιστει ο θυρεωειδης μου (οπως και να γραφεται)           -Καθοδον
-Να σταματησει ο κοσμος να με κρινει απο την εξωτερικη εμφανιση.    -Ποτε δε θα γινει αυτο
-Να υπαρχουν κι αλλοι καλοι ανθρωποι.                                         -Επισης, με καποιες εξαιρεσεις
-Να μεγαλωσει ο Χρηστακος.                                                       -Καθοδον
-Να παω Ιαπωνικα με τον Σπυρο με την νεα χρονια.                     -Απο του χρονου
-Να φτιαχνω μπλουζες και κολιε για πλακα:P                               -Done
-Να μην σταματησω να χορευω.                                                    -Επισης
-Οι ανθρωποι να παψουν να τρωγονται μεταξυ τους.                     -Στον υπνο μου
-Να αραβωνιασω τον Βαγγελη με την Γιασεμι.                             -Καποτε                    
-Να κοιμαμαι περισσοτερο.                                                            -Ναι καλα
-Να φωτογραφιζω ολο και περισσοτερο.                                       -Που χρονος
-Να μην χαθω με την Ελευθερια.                                                   -Δε θα χαθουμε
-Να συναντηθω με τον Νικο και την Ελευθερια απο την Κρητη και να με πανε στο Ε2.  -Οταν παω Κρητη
-Να σου ζητησω συγγνωμη.                                                           -Done
-Να μην ξαναφαω ορτικια με την Αναστασια.                                -No way
-Να μην περασει κανεις οτι περασα εγω.                                        -Δεν ειναι στο χερι μου
-Να καταλαβουν μερικοι ποσο ανωριμοι και κοτες ειναι.               -Το καταλαβαν
-Να μην σταματησω να μιλαω με τον Ορφεα-Νικο.                       -Θα δειξει
-Να πηγαινω τακτικα στο σχολειο.                                                  -Θα δειξει
-Να παω μια μερα στη La Rocka να δω τι σκατα ειναι.                   -Θα δειξει
-Να παω παλι Κυτταρο γιατι εχω να παω κοντα ενα χρονο.            -Εξαρταται ποιος θα παιζει:Ρ
-Να δω τους Meteors και τους God is an astronaut.                          -Θα δειξει
-Να ειμαι μαζι σου.                                                                          - : )             
-Να παω σε ενα καταπρασινο δασος και να περπατησω.                -Θελωωω
-Να ξαναξημερωσουμε στην κρεπερη του Ελαιωνα με την Αναστασια και τον Κικτωρα λεγοντας ολη τη νυχτα χαζα ανεκδοτα με τον Κυριακο και τον αδερφο του που δεν θυμαμαι πως τον λενε xD  -Δυσκολο
-Να βοηθησω πραγματικα τον κοσμο.                                             -Αυτο κι αν ειναι
-Να συνεχιζω να πηγαινω με τον Κωστα για καφε ή μπυρες.         -Done
-Να βγω με τον Νικολη, τον Στεφανο και τον Μπαμπη και να μην μου το ακυρωσουν γιατι θα φανε ΞΥΛΟ.                                                                                              -O νικολης ειναι γαλλια και μετα ελβετια και μετα σλοβακια-.- και θα φανε ξυλο

Αυτα και αλλα πολλα.
Επειδη νυσταζω ξεχασα σιγουρα πραγματα, αλλα αυτη η λιστα συνεχως θα ανανεωνεται.
Η πραγματοποιηση αυτων των στοχων ειναι στο χερι μου για να γινουν.
Απο μενα εξαρταται το αν θα γινουν ή οχι.
Προς το παρον θα παω για υπνο.
=)

( Ναι καποιοι στοχοι εκπληρωθηκαν, μερικοι οχι. Θελω να βαλω κι αλλους αλλα βαριεμαι αρκετα:Ρ)

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Κατι απλο

Μετα απο καιρο αποφασιζω να γραψω κατι.
Θεωρω δεδομενο πλεον οτι εχω χασει τον ολο ενθουσιασμο και την ολη μαγεια του γραψιματος.
Φταινε βεβαια ολα αυτα τα γεγονοτα.
Αλλα αυτη τη φορα δε θελω να γραψω για τα προβληματα μου.
Θελω να γραψω για εσενα, που γνωρισα τοσο απροσμενα.
Μας συνδεει κατι κοινο που δε θα αναφερω.
Δε μου ειχε περασει απο το μυαλο οτι θα σε σκεφτομουν συνεχεια οταν σε κοιταζα που κοπανιοσουν μεσα στο σκοταδι με τα φωτακια να πεφτουν πανω σου.
Λατρευω το χιουμορ σου και την τρελα σου.
Αλλα μη περιμενεις να στο πω.
Ειμαι αρκετα ντροπαλη.
Μα ουτε βοηθανε κι αλλα.
Εχω παρει σιγουρα κιλα και βρισκω τον εαυτο μου ασχημη.

Μα η σκεψη σου με κανει χαρουμενη. Πραγματικα.

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Ολα θα πανε καλα

Εχω τοσο καιρο να γραψω, οι καταστασεις δε με αφηνουν να ηρεμησω και να εκφραστω σε αυτο το μικρο blog.
Τεσσερα μπαμ ηταν αρκετα για να αλλαξουν ολοκληρη τη ζωη μου και τη ζωη της οικογενειας μου.
Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα μπορεσα να οραματιστω το μελλον μου.
Πανε ολα και τα ταξιδια και το δικο μου σπιτι και οι πανελληνιες και οι εξοδοι μου και ολα.
Αυτα ειναι τα λιγοτερα που μπορω να χασω βεβαια μπροστα σε αυτους που εχασα.
Πανε 14 μερες αφοτου εγινε αυτο.
Εγω ομως τωρα αρχιζω να καταλαβαινω τις συνεπειες.
Κανεις δεν μπορει να καταλαβει πως ειναι, κανεις δεν μπορει να το πιστεψει.
Εγω συνεχιζω να δειχνω η χαζοχαρουμενη Ελευθερια που ειναι καλα, που ονειρευεται, που ψαχνει τον ερωτα.
Κανεις ομως δεν το αντιλαμβανεται.
Διοτι η μασκα που φοραω με κρυβει καλα.
Ελεγε εκεινος: Καταστραφηκαμε, σβησαμε.
Και εγω φωναζα "ΟΧΙ, ΟΧΙ"
Εχω αρχισει ομως να αλλαζω γνωμη.
Μηπως τελικα καταστραφηκαμε;
Μηπως τελικα σβησαμε;
Οτι εγινε ομως εγινε, και πρεπει εγω να βαλω τα δυνατα μου ωστε να μη λειψει τιποτα σε αυτον.
Τιποτα!!!
Τοσα εχω περασει και τοσα θα περασω.
Και στο μελλον θα γυρναω πισω και θα γελαω με ολα αυτα γιατι θα τα εχω ξεπερασει
και θα τα εχω βγαλει περα.
Η δικια μου η ζωη παντα ηθελε να με ωριμασει πιο γρηγορα και αφου εγινε ετσι δεν εχω αλλη επιλογη απο το να συμβιβαστω και να προχωρησω πιο δυνατη με μεγαλυτερο παθος για την ΖΩΗ.


Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Το χωνευτηρι


(Θελω σε αυτο το κειμενο να κρατησω την ψυχραιμια μου και να μην αφησω την οργη που εχω αυτην την στιγμη μεσα μου να αποτυπωθει εδω, αλλα δυστυχως θα γινει.)


 Ανοιγω πριν 2 περιπου ωρες το κουτι που ονομαζεται τηλεοραση και βλεπω:
50 νεκροι απο πλημμυρα, κατεστραμμενα σπιτια κλπ
Επομενο θεμα:
Σεισμος κατεστρεψε ολοκληρη πολη, αγνοουνται δεκαδες ασιατες μαθητες αγγλικης σχολης, τρομος παντου, κλαμματα, νεκροι.
Επομενο θεμα:
Η Μελετη χωρισε με τον Γιαννη.
ΟΠΑ.
Εδω γινονται τοσες καταστροφες καθε μερα, πεθαινουν τοσοι και εμεις πρεπει να ενδιαφερθουμε για ενα ακομη σκουπιδι της τηλεορασης και για τον χωρισμο της;;
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ;;;
Η φυση γυρναει εναντιον μας εξαιτιας της ανευθυνοτητας μας και εμεις θα κατσουμε να κλαψουμε για τη Μελετη.
Με λιγα λογια, εδω καραβια χανονται βαρκουλες αρμενιζουν.
                                                         Ρε δεν παμε καλα, αληθεια.

 Ξεφυλλιζω τη Χρηση ευκαιρια και βλεπω 6 σελιδες με αγγελιες για σερβιτορες κλπ. και αυτο που παρατηρησα ειναι οτι ΟΛΕΣ οι αγγελιες ζηταγαν εμφανισημες κοπελες.
Γιατι ρε μαλακα οι ασχημες δεν μπορουν να δουλεψουν;;;;
Θα τις πεταξουμε στον Καιαδα;;; Ή μηπως να κλειστουν σπιτια τους;;;
Αμα το σκεφτεις ολες οι γκομενες που δουλευουν σε καφετεριες ειναι ομορφες.
ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΚΑΜΙΑ ΧΟΝΤΡΗ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΗ;;;;;;;
Οχι.
Ρατσιστες Ε ρατσιστες. Εσεις εχετε καλυτερη μουρη ρε;;;



 Αυτα τα παιδια απο την ταξη μου τα εχω βαρεθει αληθεια.
Ολοι οι σκυλαδες και οι wannabe σκυλαδες (ωω ναι υπαρχουν και αυτοι) εδω μαζευτηκαν.
Οταν ο αλλος λεει Σαββοπουλος και ακουει Ζαζοπουλο πρεπει να κλαις και οχι να γελας.
Αυτοι χαρακτηριζουν τη μουσικη που ακουνε λαικη μουσικη. Ελα ομως που δεν ειναι. Ειναι μια εμπορικη μαλακια. Σκυλαδικο δηλαδη.
Για δες τι βρηκα μολις τωρα σε ενα blog:

ΣΚΥΛΑΔΙΚΟ

Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΉ ΚΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΜΈΝΗ ΛΑΪΚΉ ΜΟΥΣΙΚΉ



Πρεπει να με δουλευεις τωρα ΕΤΣΙ;;;;;;;

Και αυτοι που ακουνε τετοια κανουν και ΜΠΑΜ.
Μπορεις να καταλαβεις και εσυ ποιοι ειναι.
Φορουν γυαλια αρνετ και φωναζει ο ενας τον αλλον αρχοντα, μεγαλε και το best off κορωνι!!
Περπατανε σαν χεσμενοι με ανοιχτα τα ποδια (γιατι ειναι πολυ γυμνασμενοι και ντουκια ρε παιδι μου)
Η νεα μοδα τους θελει να φορανε (οι αντρες παντα) φορμες-βρακες μαρκας dsquared μαζι με ασημι παπουτσι (το χρυσο ειναι για τις κοπελες)(ή οχι;;;)
Δεν μπορεις να καταλαβεις τι λενε γιατι μιλανε ποδαανα (αναποδα) ειναι πολυ γαματο γιατι νομιζουν οτι δεν τους καταλαβαινει κανεις :O 
Τωρα εχουν ανακατεψει και το σαικεντελικ.
Φορανε μανιταρια (τα καπνιζουν κιολας) και κολιεδακια με τα αρχικα psy
Το hot αξεσουαρ του καλοκαιριου ηταν το ροζαριο που το συνδιαζαν με φανελακι τιραντακι ασπρο.
Το μαλλι ή ξυρισμενο γουλι ή ορθιο σαν καγκελο.
                                                                Τελος παντων

 Το να ευτελιζεις κατι το οποιο ειναι ενα αριστουργημα ειναι μεγαλο εγκλημα.
Παρε παραδειγμα μια καλη ταινια ή ενα καλο βιβλιο ή ενα συγκροτημα.
Καποιοι ανθρωποι δεν σεβονται ουτε την τεχνη ουτε τιποτα.
Ρε παιδι μου ειναι να μη νευριαζεις οταν η Λαμπιρη μετα απο την καθε καρακατινα που εχει ως πρωτο θεμα, να κανει "ρεπορταζ" για τον κυνοδοντα;;;;

Ναι, ολοι ξερουμε ποιος ειναι πλεον, (εκτος απο τους vegas που τους ρωτησανε τι ειναι και ειπανε το δοντι εδω αριστερα.)
Φυσικα και δε βαζω στο ιδιο καζανι ολο τον κοσμο που εχει δει την ταινια αυτη, γιατι οντως υπαρχουν ατομα που ψαχνονται στη μουσικη ή στον κινηματογραφω κ.ο.κ. Αλλα οταν σου λεει η top σκυλου για τον κυνοδοντα θες να της ριξεις πολυ ευγενικα μια χλεπα στη μουρη :)
Και παιρνω ως παραδειγμα αυτο γιατι ειναι το πιο επικαιρο.
(Ας μην αναφερθω σε βιβλια που καταστρεφονται απο σηριαλ)
 Αμ το αλλο που η Βανδη εγινε glam rock που το πας;;;;
Ειναι μερικα πραγματα που ακους και σου πεφτουν τα μαλλια ρε παιδι μου. Τα παιρνουν ολα σβαρνα, τα ισοπεδωνουν (ολα τα σφαζουν ολα τα μαχαιρωνουν που λεμε)

 Αυτο που θελω να πω με λιγα λογια ειναι οτι πρεπει να σεβομαστε μερικα πραγματα και να μην τα κανουμε σαν τα μουτρα μας, ο κοσμος να μην ειναι ενα ΧΩΝΕΥΤΗΡΙ.
Ολα αυτα θα μου πεις που κολλανε. Μια χαρα κολλανε. Σκεψου οτι αυτο ηταν ενα δελτιο ειδησεων του ΣΤΑΡ ή του ΑΛΦΑ.

Ειδες που κολλανε;;;;


(Αυτα παθαινει κανεις οταν κανει 6 ωρες μαθημα χωρις να ειναι ο Τεο σχολειο, να εχεις κουκια για φαγητο την Τσικνοπεμπτη και να διακατεχεσαι απο φοβο για το θανατο απο χτες το βραδυ)

Περαστικα μας λοιπον.