Μεσα σε ξενες αγκαλιες δεν αναζηταω να σε βρω, γιατι ξερω οτι δε θα εισαι εκει.
Στα ονειρα μου μονο μπορω να σε βρω. Στα ονειρα και στις μικρες καθημερινες στιγμες που σε βλεπω ενω διαβαζω.
Μεσα απο τα ματια μου μπορεις να δεις πως ειμαι. Μπορεις να καταλαβεις πως αισθανομαι.
Ειναι τα δακρυα καφτα και το παραπονο στο προσωπο μου ζωγραφισμενο.
Ολο μου το ειναι φευγει απο την καρδια μου και αποτυπωνεται σε αυτην εδω την εικονικη σελιδα.
Καθε που πατω ενα πληκτρο ενα "τακ" ακουγεται.
Ενα "τακ" που με ταραζει, που θελει να με κανει λυπημενη.
Τα ματια χαμηλωνω και προσπαθω να βρω τι λαθος εκανα και τι λαθος κανω.
Ξεροκαταπινω και συνεχιζω να γραφω ακουγοντας τα βηματα καποιου περαστικου να πλησιαζουν.
Εισαι μεσα σε καθε μου ανασα, καθε μια που φευγει σε θυμιζει.
Λεξεις σκορπιες, αισθηματα αραδιασμενα εδω κι εκει, προτασεις ασυνδετες μεταξυ τους.
Κι ομως αυτα ειμαι εγω. Ειναι αυτα που αισθανομαι.
Και τρομαζω στη σκεψη οτι τρελαινομαι.
Εισαι στ' αληθεια τοσο υπεροχος, τοσο αληθινος, τοσο ομορφος.
Που δεν μπορω να σε ξεχασω.
Στα ονειρα μου μονο μπορω να σε βρω. Στα ονειρα και στις μικρες καθημερινες στιγμες που σε βλεπω ενω διαβαζω.
Μεσα απο τα ματια μου μπορεις να δεις πως ειμαι. Μπορεις να καταλαβεις πως αισθανομαι.
Ειναι τα δακρυα καφτα και το παραπονο στο προσωπο μου ζωγραφισμενο.
Ολο μου το ειναι φευγει απο την καρδια μου και αποτυπωνεται σε αυτην εδω την εικονικη σελιδα.
Καθε που πατω ενα πληκτρο ενα "τακ" ακουγεται.
Ενα "τακ" που με ταραζει, που θελει να με κανει λυπημενη.
Τα ματια χαμηλωνω και προσπαθω να βρω τι λαθος εκανα και τι λαθος κανω.
Ξεροκαταπινω και συνεχιζω να γραφω ακουγοντας τα βηματα καποιου περαστικου να πλησιαζουν.
Εισαι μεσα σε καθε μου ανασα, καθε μια που φευγει σε θυμιζει.
Λεξεις σκορπιες, αισθηματα αραδιασμενα εδω κι εκει, προτασεις ασυνδετες μεταξυ τους.
Κι ομως αυτα ειμαι εγω. Ειναι αυτα που αισθανομαι.
Και τρομαζω στη σκεψη οτι τρελαινομαι.
Εισαι στ' αληθεια τοσο υπεροχος, τοσο αληθινος, τοσο ομορφος.
Που δεν μπορω να σε ξεχασω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου