Γραφω αυτην την αναρτηση μια μερα μετα την συναυλια των Anathema.
Αυτο που εχω να πω ειναι οτι ηταν απο τις καλυτερες συναυλιες της χρονιας.
Μ αρεσε απιστευτα που αρχισαν με το φρεσκο cd We're Here Because We're Here . Ειναι τοσο ατμοσφαιρικο, ηρεμο και μαζι δυνατο. Δεν ξερω, οταν ξεκινησαν με επιασε μια ανατριχιλα που εφυγε οταν εφτασα σπιτι.
Επειτα επαιξαν τραγουδια απο παλιους τους δισκους, απο το A Natural Disaster, το Alternative 4 και απο το Judgement.
Οταν επαιξαν το One last goodbye ολο το Fuzz τραγουδαγε τοσο δυνατα. Ηταν υπεροχη στιγμη.
Προσωπικα συγκινηθηκα απιστευτα και δακρυσα.
I wish you could have stayed. Ενας στιχος με νοημα.
Με επιασε μια απιστευτη θλιψη, αλλα ημουν και ενθουσιασμενη.
Οταν οι στιχοι απο το A natural disaster μιλανε στην καρδια σου, οταν το ακους ζωντανα με αλλα 1000 ατομα, αλλαζει το ολο σκηνικο.
Δεν εισαι μονος σου στο pc σου, εισαι σε ενα χωρο με ενα αγαπημενο συγκροτημα και παρα πολλα ατομα. Το να βλεπω τις διαφορες εξφρασεις του κοσμου ηταν ωραιο.
Αγκαλιασμενα ζευγαρια να κοιτανε ο ενας τον αλλον, φιλοι διπλα διπλα να τραγουδανε, ανθρωποι μονοι τους με ζωγραφισμενη τη θλιψη στο προσωπο. Ολοι ηταν ζωντανοι, ολοι πραγματικοι.
Ετσι ενιωθα κι εγω. Ζωντανη με χιλιαδες συναισθηματα τριγυρω μου, αλλα με μια μονο σκεψη.
Εσενα.
Το μονο που ηθελα ηταν να ησουν κι εσυ εκει μαζι μου, αγκαλια.
Αλλα τι να κανουμε, εγω ανηκω στην κατηγορια με τους μονους ανθρωπους.
Ηταν μια θαυμασια συναυλια, σε εναν υπεροχο χορο, με μια καλη παρεα.
Εις το επανειδην γιατι σιγουρα θα ξαναερθουν:-)
Αυτο που εχω να πω ειναι οτι ηταν απο τις καλυτερες συναυλιες της χρονιας.
Μ αρεσε απιστευτα που αρχισαν με το φρεσκο cd We're Here Because We're Here . Ειναι τοσο ατμοσφαιρικο, ηρεμο και μαζι δυνατο. Δεν ξερω, οταν ξεκινησαν με επιασε μια ανατριχιλα που εφυγε οταν εφτασα σπιτι.
Επειτα επαιξαν τραγουδια απο παλιους τους δισκους, απο το A Natural Disaster, το Alternative 4 και απο το Judgement.
Οταν επαιξαν το One last goodbye ολο το Fuzz τραγουδαγε τοσο δυνατα. Ηταν υπεροχη στιγμη.
Προσωπικα συγκινηθηκα απιστευτα και δακρυσα.
I wish you could have stayed. Ενας στιχος με νοημα.
Με επιασε μια απιστευτη θλιψη, αλλα ημουν και ενθουσιασμενη.
Οταν οι στιχοι απο το A natural disaster μιλανε στην καρδια σου, οταν το ακους ζωντανα με αλλα 1000 ατομα, αλλαζει το ολο σκηνικο.
Δεν εισαι μονος σου στο pc σου, εισαι σε ενα χωρο με ενα αγαπημενο συγκροτημα και παρα πολλα ατομα. Το να βλεπω τις διαφορες εξφρασεις του κοσμου ηταν ωραιο.
Αγκαλιασμενα ζευγαρια να κοιτανε ο ενας τον αλλον, φιλοι διπλα διπλα να τραγουδανε, ανθρωποι μονοι τους με ζωγραφισμενη τη θλιψη στο προσωπο. Ολοι ηταν ζωντανοι, ολοι πραγματικοι.
Ετσι ενιωθα κι εγω. Ζωντανη με χιλιαδες συναισθηματα τριγυρω μου, αλλα με μια μονο σκεψη.
Εσενα.
Το μονο που ηθελα ηταν να ησουν κι εσυ εκει μαζι μου, αγκαλια.
Αλλα τι να κανουμε, εγω ανηκω στην κατηγορια με τους μονους ανθρωπους.
Ηταν μια θαυμασια συναυλια, σε εναν υπεροχο χορο, με μια καλη παρεα.
Εις το επανειδην γιατι σιγουρα θα ξαναερθουν:-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου