Ξερεις, μ αρεσει πολυ αυτη η μουσικη, το πιανο με το τυμπανο και το πιατινι να πεταγεται που και που. Και αυτη η φωνη που μαγευει. Οι στιχοι αυτοι που ταυτιζομαι μαζι τους, τα ωμα αυτα λογια που τοσο θα ηθελα να φωναξω και να υψωσω το μεσαιο μου δαχτυλο. Ενα ακομη υπεροχο cd που θα μου κραταει συντροφια οταν θα ειμαι εξω, οταν θα ειμαι μεσα, οταν δεν θα ειμαι καλα, οταν θα ειμαι καλα.
Χαιρομαι που ειναι στο υφος του παραπροηγουμενου cd, ξερετε ποιο εννοω. Μου θυμιζει κατι που δεν μπορω να περιγραψω, μου ξυπναει συναισθηματα που δεν μπορω να εκφρασω. Δεν μπορω να πω πως ειναι με μια λεξη και αμα προσπαθησω να το περιγραψω με πολλα λογια θα χαλασει, κρατηστε λοιπον τα παραπανω. Κρατηστε και τη λεξη "τελειοτητα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου