Θελω να ειμαι αερας.

Ειμαι ενας παρατηρητης. Παρατηρω τον κοσμο και τις κινησεις του, τις επιλογες του και την πορεια της ζωης του. Μπορω να βλεπω κοσμο να πηγαινοερχεται στον δρομο και να παρατηρω τα βηματα του, τις εκφρασεις του και να καταλαβαινω πραγματα για αυτον.
Ναι λοιπον ειμαι ενας παρατηρητης που του αρεσει αυτο που κανει.
Δεν παρατηρω μονο ανθρωπους. Καθε τι αψυχο-εμψυχο αντικειμενο σε αυτον τον πλανητη πρεπει να παρατηρειται απο καποιον. -Λιγο μπερδεμενο ακουστηκε αυτο μεσα μου οπου εκεινη η φωνη διαβαζει τις λεξεις μια μια.- Ολα αξιζουν την προσοχη μας.
-Οι τελευταιες δυο μερες ειναι υπεροχες. Υπεροχες με τον δικο μου τροπο.
Ξεκαθαρισα τι θα κανω στη ζωη μου, και φροντισα να το δειξω και στους γυρω μου.
Τωρα νιωθω αναλαφρη, ηρεμη.-
Σκεφτομουν εξω καθως χαιδευα εκεινο το σκυλι οτι δινω στους αλλους αυτο που θα ηθελα να δωσουν σε εμενα.
Δεν ξερω κατα ποσο ειναι ορθο αυτο.
Οταν δινω κατι δεν περιμενω να παρω και κατι, απλα συνειδητοποιησα οτι δινω αυτο που θα ηθελα να   μου δινουν.
Αλλα ισχυει το ιδιο και στα ασχημα συναισθηματα που εχω δωσει;
Βεβαιως, μπορει να μην το σκεφτεσαι εκεινη την στιγμη αλλα αν βαλεις τα γεγονοτα σε μια σειρα, σου εχουν δωσει οντως αυτο που ειχες δωσει και το αντιθετο. Μπορει οχι στο ιδιο ατομο αλλα δε σ' αφηνει ετσι.
Ποιος ειπε ομως οτι αυτο ειναι και ασχημο;
Μαθαινεις μεσα απο αυτο. Δηλαδη εγω μαθαινω γιατι μιλαμε για τον εαυτο μου.
Δεν ξερω αν σκεφτεται κανεις αλλος ετσι.
Και σε καμια περιπτωση δεν ανακατευω μεσα σε αυτην την αναρτηση το καρμα.

Μ αρεσει να σας κοιταω, να επικοινωνω με εσας χωρις να επικοινωνειτε εσεις με εμενα.
Περιεργο ε;;