Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

This is one for you.

Και ο μονος φοβος που μου ειχε μεινει να πραγματοποιηθει ηταν αυτο.
Στο ιδιο μερος που αρχισε εκει τελειωσε.
Ξερεις ποσο ποναω. Μπορει και παραπανω.
Και ο πονος αυτος που ηθελε να με σπασει για να βγει εξω, ξεσπασε.
Μονομιας με εκανε χιλια μικρα τοσοδουλια κομματακια, που δεν ξερω αν θα ξαναενωθουν.
Δεν μπορω να φανταστω οτι δε θα σε ξανακρατησω στα χερια μου.
Δεν μπορω να φανταστω οτι δε θα σε ξαναφιλησω.

Οταν τα φωτα σβηνουν, χιλιαδες δακρυα μουσκευουν το προσωπο μου.
Τη μερα ειμαι αναγκασμενη να παιζω θεατρο.
"Ναι ειμαι καλα"
Μα τι ψεμα.

Αυτα τα ματια που ποτε δε θα με κοιταξουν οπως με ειχανε κοιταξει εκεινο το βραδυ της Ογδοης Απριλιου.
Δυο ματια να λαμπυριζουν στο σκοταδι και δυο χερια να με παιρνουν και να με φερνουν πανω σου.
Σκηνες που δε θα ξαναζησω. Αγγιγμα που δε θα ξαναλαβω.
Και τωρα πια σε χανω μια για παντα.
Αυτο που παντα εψαχνα το εχασα ετσι ξαφνικα.
Ημουν ετοιμη να αφησω τα παντα για σενα και τα αφηνα.
Ημουν ετοιμη να αλλαξω για σενα και προσπαθησα.
Μα φαινεται δεν ηταν αρκετο για να διωξει τη θλιψη απ την καρδια σου, μια θλιψη που τωρα κυριεψε εμενα.
Δεν ηταν αρκετο για να σε κανει να παραμερισεις τα πρεπει σου.

Πως θα ζησω εγω τωρα; Πως θα συνεχισω;
Κανεις δεν ξερει και ουτε θελει.
Δεν ντρεπομαι ομως για την σπασμενη μου καρδια.
Χωρις εσενα ειμαι ενα τιποτα. Τριγυρναω στην πολη σαν τρελη. Σαν τρελη που ψαχνει την αγαπη σου.

Μακαρι να τανε και παλι να με θελεις.

Πρεπει ομως να φανω δυνατη. Μπορει να εχασα τη θεση στην καρδια σου, μια θεση που ποτε δεν ειχα, αλλα θα σε εχω κοντα μου σαν ενα πολυ αγαπημενο προσωπο. Δεν ειναι και βεβαια το ιδιο, αλλα απο το να σε εχανα τελειως το προτιμω

Εγω την θεση σου στην καρδια μου θα την φυλαξω, ακομα κι αν δεν ερθεις ποτε, να ξερεις οτι θα ειναι εδω και θα σε περιμενει.


2 σχόλια: