Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

H ζωη

Ειμαι ερωτευμενη με τον δρομο.
Ειμαι ερωτευμενη με την Ακροπολη.
Ειμαι ερωτευμενη με τη μουσικη.
Ειμαι ερωτευμενη με τον χορο.
Ειμαι ερωτευμενη με τα βλεμματα.
Ειμαι ερωτευμενη με τα γυμνα σωματα.
Ειμαι ερωτευμενη με το σκοταδι.
Ειμαι ερωτευμενη με τον αερα.
Ειμαι ερωτευμενη με τη θαλασσα.
Ειμαι ερωτευμενη με τη ζωη.

Την λατρευω τη ζωη.

Τοσο μικρη.
Τοσο γλυκεια.
Τοσο πικρη.
Τοσο λαμπερη.
Τοσο απλη.
Τοσο ωραια.
Τοσο ανεξελεγκτη.

Ειναι ολα χαρα.
Ειναι ολα φως.
Ειναι ολα πονος.
Ειναι ολα χορος.

Και τωρα φωναξε ποσο αγαπας τη ζωη.
Και πες παρακαλω.
Και εκτιμησε την.

2 σχόλια:

  1. αυτό είναι το θέμα ότι δεν την εκτιμάμε..
    μπορεί να είναι πουτάνα αλλά είναι και όμορφη!
    και νομίζω πως τελικά και ο πόνος και όλα αξίζουν τον κόπο! έτσι εκτιμάμε τη χαρά πιο πολύ!
    σε φιλώ γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μα ο πονος δινει αξια στην χαρα
    και ο πονος ειναι ομορφος
    το να εχεις συναισθηματα εστω και πονου ειναι ωραιο
    σε σχεση με αυτους που δεν νοιωθουν τπτ
    τα φιλια μου <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή