Η 1η Επιστολη

Αγαπητε μου,
Μου εχουν σπασει τα νευρα σου λεω. Δεν τους αντεχω αλλο σημερα. Μακαρι να μπορουσα να φυγω αλλα βλεπεις δεν ειναι τοσο ευκολο, φιλε μου. Παλι καλα που θα παω διακοπες να λες να ηρεμησω, να μην πιανει και το κινητο να με χασετε ολοι. Εχω βαρεθει τα ιδια και τα ιδια. Εχω βαρεθει την σκατοζωη μου. Να φυγω να παω αλλου λοιπον. Και να μην εχω μερικους μερικους να μου πριζουν τα αρχιδια.

Δεν ειμαι χαρουμενη με τη ζωη μου. Και πως να ειμαι δηλαδη. Βασικα δεν ειναι και χαλια αλλα κατα το ημισυ ειναι καπως. Αυτο το καπως ειναι απροσδιοριστο βεβαια. Σε δυο μερες κλεινει και επισημα το σχολειο για μενα, φευγει ενα βαρος απο την πλατη μου για παντα. Αλλα ερχονται αλλα.

Εχω εκνευριστει απιστευτα. Δεν μπορω να κανω σε ολους τα χατηρια σας και στο τελος να μου την λετε κιολας, να βγαινω ΕΓΩ ο μαλακας.

Και αυτη τη στιγμη μια ακομη λεξη να μου πει θα την πιασω απο το κεφαλι και θα την βαραω στο πατωμα.

Και γραφω παλι μαλακιες αλλα οπως σου εχω ξαναπει μικρε μου φιλε που παντα με ακους, οτι νιωθω το λεω. Οχι ολες τις φορες. Μακαρι να ειχα το θαρρος να πω πραγματα σε εκεινον.

Εντελει θελω να σου πω πως μερικοι που κοροιδευουν καποιους η καποια πραγματα στο τελος θα γινουν σαν και αυτους και ολα αυτα θα τα λουστουν και τοτε δεν θα ικανοποιηθω, απλα θα τους λυπηθω γιατι οι μαλακιες πληρωνονται αργα ή γρηγορα. Γι αυτο το νου σας.

Υ.Γ Δεν σας μισω, δε μισω τον κοσμο. Απλα ειμαι απογοητευμενη απο αυτον. Και επισης εχω νευρα, οποτε δικαιολογουμαι.

Φιλε μου θα σου ξαναγραψω για να μαθω νεα σου, λιγο πιο ηρεμη αυτη τη φορα. Συγγνωμη για τις συναισθηματικες μου εξαρσεις. Σε φιλω.