Κυριακατικο πρωινο

Η σκια των ματιων μου να μεινει στο στηθος σου.

Να δω τα ματια μου μουτζουρωμενα.

Κοκκινα χειλη κατω απο τις μουτζουρες στο στηθος σου.
Να ειχες, λεει, μια βασιλισσα αγκαλια ολο το βραδυ.

Το πρωινο φως που μπαινει απο τα κλειστα πατζουρια
να φωτιζει το κουτελο σου.
Το οποιο θα στολιζει μια τουφα μαλλιων ατσουμπαλα.

Ενα πρωινο στιγμιαιο φιλι.
-Μυριζουν περιεργα τα στοματα το πρωι-

Να φυγει, λεει, τρεχοντας.
Ο χρονος την κυνηγαει.
Και εκεινος σαν μια σκια να φευγει. Σαν την σκια των ματιων μου.
Στο στηθος σου.

ντρεπεται πολυ.