Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Where do we go now?

Αρχικά θα ηθελα να επισημανω πως δε μου αρεσει να γραφω, γενικα δεν εχω μεγαλη εμπιστοσυνη στον εαυτο μου και ετσι δεν πιστευω οτι μπορω να εκφραστω σε ενα τετοιο ιστολογιο. Παρ' ολα αυτα επειδη ειμαι σκασμενη και απογοητευμενη απο ολα (και απο σχεδον ολους) αποφασισα να αρχισω να γραφω μπας και ξεφορτωθω ολα αυτα που με βασανιζουν.
Γυριζοντας απο κεντρο μετα απο μια κουραστικη μερα (και νυχτα) και αφου προηγηθηκε μια οχι και τοσο αναμενομενη συζητηση με τις "κοπελες μου" ημουν αρκετα αναστατωμενη. Φορτισμενη απο συναισθηματα αρχισα να συλλογιζομαι την κατασταση στην οποια βρισκεται ο κοσμος. Αυτο που εννοω ειναι οτι οι ανθρωποι εχουν γινει (ή μπορει παντα να ηταν) πολυ "κακοι", εγωιστες και δε νοιαζονται για κανεναν. Δεν τους ενδιαφερει τιποτα παρα μονο τι θα φανε, τι θα πιουνε, που θα βγουνε, με ποιον θα πηδηχτουνε (ουτε λογος για σχεση). Οχι ρε φιλε τετοια καταντια! Ουτε ιχνος ανθρωπιας, αγαπης, στοργης. Δεν λεω οτι ειμαι η σουπερ γαματη "καλη" που αγαπα ολο τον κοσμο, ολοι αντιπαθουν καποιους, το θεμα ειναι ομως το εξης: Αν καποιος που αντιπαθουσες παθαινε κατι σοβαρο θα τον βοηθαγες? Μην κουραζεσαι η απαντηση ειναι ΟΧΙ (με ελαχιστες εξαιρεσεις). Εκει διαφερουμε φιλε μου. Εγω εχω καρδια και προσφερω αγαπη σε αντιθεση με σενα που ουτε δινεις ουτε θες να παρεις. Εχω πληγωσει ατομα οπως ολοι, το θεμα ειναι οτι το εχω μετανιωσει κι ας μην εχω απολογηθει. Καθε φορα που συναντω τετοιους ανθρωπους να σου πω την αληθεια τους λυπαμαι. Παρε παραδειγμα τις σχεσεις ή τις φιλιες. Απο την στιγμη που δεν εισαι ευχαριστημενος με το "ταιρι" σου ή τον "κολλητο" σου ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ! Μην πληγωνεις τον αλλον με ψεματα και πισωπλατες μαχαιριες. Δεν "στη λεω" ουτε σου κανω μαθημα συμπεριφορας απλα προσπαθω να σου ξυπνησω την ελαχιστη καλοσυνη που μπορεις να κρυβεις μεσα σου. Και ετσι για ενημερωση κανω λογο για ολα αυτα γιατι μου εχουν φερθει ετσι. Και πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω αν τα αξιζω ολα αυτα. Κανεις μας δεν τα αξιζει. Αλλα κανεις δεν καταλαβαινει πως εχει η κατασταση. Ολοι ειμαστε πληγωμενοι αυτο ομως δεν πρεπει να μας παρακινει να πληγωνουμε τους αλλους επειδη το εκαναν σε εμας. Θα γυρισουμε δηλαδη (αν δεν ειμαστε ακομα) στο "οφθαλμο αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντος" ? Αυτα νομιζετε οτι θα κανουν τον κοσμο καλυτερο? Οτι και να πω σιγα μην το ακουσει και κανεις. Μονη μου μιλαω αλλα anyway, who cares? Καθιστε να σαπισετε με τον εγωισμο σας παρεα ισως ειναι καλυτερος απο τους φιλους ή τις/ γκομενες, τους/γκομενους που πληγωσατε! Καλη Χρονια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου