Snow and Lights

Και καθως περπαταγαν οι δυο τους στα σκοτεινα σωκακια της γκριζας πολης, τον σταματησε και του ειπε:

-Θα σου πω αυτα που νιωθω για σενα. Δεν μπορω να σε βγαλω απο το μυαλο μου, σε σκεφτομαι συνεχεια. Θυμαμαι εκεινο το φιλι.

Ξερω οτι δεν αισθανεσαι τιποτα για μενα. Ξερω οτι οπως και να αλλαξω δε θα σου αρεσω.

Δεν χρειαζεται να μου πεις τις σκεψεις σου ουτε να μου πεις τι νιωθεις.

Γιατι ξερω οτι δεν σε ενδιαφερω.

Αστο, αστο.

Μη μου χαλασεις το Σαββατο.

Και εκεινος σιωπηλος εμεινε να την κοιταει.

Και μετα χαθηκαν περπατωντας στο σκοταδι οι δυο τους.

Και αυτα τα σιωπηλα βηματα εσβηναν στο χρονο.