Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

I wanna tell you that i'm not sleeping

Μεσα σε ξενες αγκαλιες δεν αναζηταω να σε βρω, γιατι ξερω οτι δε θα εισαι εκει.
Στα ονειρα μου μονο μπορω να σε βρω. Στα ονειρα και στις μικρες καθημερινες στιγμες που σε βλεπω ενω διαβαζω.

Μεσα απο τα ματια μου μπορεις να δεις πως ειμαι. Μπορεις να καταλαβεις πως αισθανομαι.
Ειναι τα δακρυα καφτα και το παραπονο στο προσωπο μου ζωγραφισμενο.

Ολο μου το ειναι φευγει απο την καρδια μου και αποτυπωνεται σε αυτην εδω την εικονικη σελιδα.
Καθε που πατω ενα πληκτρο ενα "τακ" ακουγεται.
Ενα "τακ" που με ταραζει, που θελει να με κανει λυπημενη.

Τα ματια χαμηλωνω και προσπαθω να βρω τι λαθος εκανα και τι λαθος κανω.
Ξεροκαταπινω και συνεχιζω να γραφω ακουγοντας τα βηματα καποιου περαστικου να πλησιαζουν.
Εισαι μεσα σε καθε μου ανασα, καθε μια που φευγει σε θυμιζει.

Λεξεις σκορπιες, αισθηματα αραδιασμενα εδω κι εκει, προτασεις ασυνδετες μεταξυ τους.
Κι ομως αυτα ειμαι εγω. Ειναι αυτα που αισθανομαι.
Και τρομαζω στη σκεψη οτι τρελαινομαι.

Εισαι στ' αληθεια τοσο υπεροχος, τοσο αληθινος, τοσο ομορφος.
Που δεν μπορω να σε ξεχασω.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Paradise Circus

Δεν ξερω αν ισχυει, αλλα αισθανομαι τοσο χαμενη στη ζωη μου.
Τοσο λουζερ.
Εχω απλα αποτυχει σε ολα.
Και δε ξερω γιατι.
Ενω οι περισσοτεροι εχουν παει να γραφτουν στις σχολες τους, αυτοι που περασαν αλλου εχουν φτιαξει ηδη το σπιτι τους εγω θα δωσω για δευτερη φορα γιατι οι σχολες που επελεξα δεν επεσαν οσο επρεπε και δεν εγραψα και οσο ηθελα. Πραγμα που με ενοχλησε απιστευτα παρα πολυ, γιατι μου εχουν παει ολα στραβα και περιμενα μια σανιδα σωτηριας.
Πρεπει να το παρω αποφαση και γινω πιο δυνατη, να αποκτησω πειθαρχια και να σταματησω να κλαιω.
Να μην αφηνω τα δαιμονια να μπαινουν μεσα μου και να με τρωνε.
Να παρω αποφαση οτι δε ζειτε πια και οτι δε θα σας ξαναδω.
Πρεπει να κοψω το ιντερνετ.
Πρεπει να κανω ολα αυτα και ακομα παραπανω.
Αλλιως δε με βλεπω καλα, καθολου καλα.

Βλεω φωτογραφιες σας και μου φαινονται παραπονεμενα τα προσωπα σας.
Δεν ξερω τι σκατα παιζεται σε αυτη τη ζωη.
Δε ξερω για ποιο γαμημενο λογο γαμιεται ετσι η ζωη μου.
Οταν σκεφτομουνα καθως περπατουσα πριν 7 μηνες οτι δε θελει να πεθανει ο παππους μου το εννοουσα.
Και εσυ τον πηρες.
Και οχι μονο αυτον.

Και η μανα μου δεν με παει σε ψυχολογο.

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Scripta manent.

Αισθανομαι τοσο περιεργα.
Η αδερφη μου πηγε λυκειο.
Το λυκειο μας αν και δημοσιο ειναι καλυτερα και απο ιδιωτικο μη σου πω.
Αψογοι καθηγητες, με ελαχιστες εξαιρεσεις, νεο κτηριο με θεα στη θαλασσα, τεραστιο προαυλιο.
Οχι σαν κατι πειραματικα/κλουβες που εχω δει π.χ Ραλλιος, ή οπως και να το λενε.
Sorry κοριτσια (ειναι θηλεων) αλλα αυτο δεν ειναι σχολειο, και ενας οροφος δεν ειναι προαυλιο.
Το λυκειο μου λοιπον ειναι τελειο χωρις υπερβολες.
Φετος ομως απο οτι ακουσα αλλαξαν τα πραγματα.
Εφυγε η διευθυντρια, μια τοσο καλη και ακακη κυρια, και στη θεση της μπηκε ενας οχι κακος ανθρωπος αλλα δεν κανει ρε παιδι μου για διευθυντης.
Δεν υπαρχουν βιβλια, προβλημα σε ολα τα σχολεια απο οτι ακουγεται.
Πραγμα που με θλιβει.
Χωρις βιβλια πως θα διαβασεις; Χωρις τετραδια πως θα γραψεις;
Κανενα laptop και κανενα notebook δε μπορει να αντικαταστησει ενα κομματι χαρτι.
ΤΕΛΟΣ. 
Δε σηκωνω κουβεντα.
Καλη η τεχνολογια αλλα πρεπει να βαζουμε καποια ορια.
Δεν ξερω αν oι gadgetακιδες γουσταρουν τετοια φαση αλλα πραγματικα OXI.
Ποτε δεν ηταν σωστη η παιδεια στην Ελλαδα αλλα υπαρχουν και χωρες χωρις καθολου παιδεια.
Ε πλεον και εμεις ετσι θα γινουμε.
Οταν ακους να λενε " θα διαβαζεται ανα ομαδες γιατι δεν εχουμε βιβλια" τι μπορεις να πεις;
Ωραια θα παρει ο καθενας απο μια σελιδα ενος βιβλιου και μετα ενα απολυτηριο λυκειου και θα χαιρεστε που δεν διαβαζατε και που λουφαρατε και τελειωσατε στο αψε σβησε.
Δεν ξερω αν σε καποιους αρεσει αυτη η κατασταση αλλα προσωπικα μου εχει κατσει παρα πολυ βαρια.
Εμενα μου φαινεται οτι ειναι η αρχη του τελους.

Εσας;;;